Yirmi yaşın altındakilerin bilemeyeceği <br />zamanlardan söz ediyorum size. <br />O vakitler montmartre; leylaklarını, <br />pencerelerimizin altına kadar asardı. <br />Bize yuva olan fakirhanemiz <br />beş para etmese de <br />tanıştığımız yerdi orası. <br />Ben açlıktan bağırırken, <br />sen çıplak poz veriyordun. <br /> <br />Bohem, Bohem <br />Mutluyuz demekti <br /> <br />Bohem, Bohem <br />Ancak iki günde bir yemekti. <br /> <br />Komşu kafelerde, <br />şöhreti bekleyen birkaç kişiydik.. <br />Kazınan bir mide ve sefaletimize rağmen <br />inancımızı yitirmiyorduk. <br /> <br />Ve bazı bistrolarda <br />sıcak yemek karşılığında <br />bir tuval alıyor, <br />sobanın etrafında toplanıp <br />dizeler döktürüyorduk. <br /> <br />Bohem, Bohem. <br />"güzelsin" demekti <br />Bohem..Bohem. <br />Deha hepimizdeydi. <br /> <br />Çok zaman şövalemin önünde <br />bir göğüs çizgisinin, <br />bir kalça kıvrımının <br />desenlerini düzelterek, <br />beyaz geceler geçirirdim. <br />Ancak sabah olunca, <br />birer kafe-krem alıp otururduk. <br />Tükenmiş ama hoşnut, <br />birbirimizi sevmeli, <br />yaşamı sevmeliydik: <br />Bohem, Bohem <br />Yaş yirmi demekti <br />Bohem..Bohem <br />Hepimiz o zamanın havasına girmiştik. <br /> <br />Günlerden bir gün tesadüfen; <br />eski adresime yolum düştü. <br />Gençliğimi görmüş duvarları, yolları, <br />hiçbirini çıkaramadım. <br /> <br />Bir merdiven üstünden, <br />artık eser kalmamış atölyeyi aradım. <br />Yeni dekoruyla üzgün gibi geldi Montmartre <br />ve leylaklar ölmüş. <br /> <br />Bohem, Bohem <br />Gençtik, çılgındık. <br />Bohem, Bohem <br />Hiçbir şey ifade etmiyor artık. <br />✿◠‿◠)❤
