Pamięci Anny Jantar - Kukulskiej <br /><br />Krajobraz łasi się jak pies - <br />To wieczór po nielekkim dniu, <br />Autobus stanął, <br />Możesz wysiąść, wejść, <br />Lecz Anna już nie mieszka tu, <br />Lecz Anna już nie mieszka tu. <br /><br />Za rzekę, w cień starych drzew <br />Pobiegła kiedyś środkiem dnia - <br />Muzykę wzięła z sobą, jakiś wiersz, <br />Drobiazgów parę, parę zdjęć, <br />Sukienkę lekką tak jak mgła. <br />Czy teraz jej łatwiej żyć, <br />Czy nie tnie w twarz poranny chłód, <br />Pomiędzy nami, odkąd nie ma jej, <br />Zwykłego ciepła mniej i mniej, <br />I gorzki bywa nawet miód. <br />I gorzki bywa nawet miód. <br /><br />Kochała kruche trawy źdźbło, <br />Wierzyła w dźwięk trącanych strun, <br />Nic więcej o niej <br />Ci nie powiem, bo- <br />Bo Anna już nie mieszka tu, <br />Bo Anna już nie mieszka tu. <br /><br />Za rzekę, w cień starych drzew... <br /><br />Autor tekstu - Janusz Kondratowicz <br />Kompozytor - Jarosław Kukulski <br /><br />żródło: google.pl
