Dva galeba bela u crnoj noci <br />leteli morem a bura je bila <br />vetar ih baci na jednu stenu <br />a on tu osta slomljenih krila <br /> <br />A ona ode, ostavi njega <br />da ceka svoju poslednju zoru <br />jedino malo naso je snage <br />da se pozali voljenom moru <br /> <br />Ref. <br />Reci joj more da nju jos volim <br />za zlu je sudbu svoju ne krivim <br />ah zar se tako sad ljubav deli <br />ja da umirem a ona da zivi <br /> <br />On nije hteo zoru da ceka <br />on nije hteo sunce da sine <br />s visoke stene baci se galeb <br />voljenom moru u plave dubine <br /> <br />A zivot ovaj i dalje tece <br />nova se zora nad morem budi <br />jedino istina ostaje samo <br />i ptice vole kao i ljudi <br /> <br />Ref.
