Kamboçya ve Bangladeş‘teki yoksul tekstil işçilerinin protesto gösterileri 2013‘ün aralık ayından itibaren devam ediyor. Sağlıksız koşullarda ölüm ile burun buruna çalışan işçilerin tek isteği insanca yaşayabilmek. <br /><br />Dünya, tekstil işçilerinin sesini ilk olarak geçen nisan ayında Bangladeş‘in başkenti Dakka’da çökerek, bin 133 kişiye mezar olan bina ile duydu. Bu facianın ardından birçok ünlü markanın imajı büyük zarar gördü. <br /><br />Tabi sorunlar bitmedi. Halen daha Bangldeş ve Kamboçya’da “her an çökebilir“denilen onlarca binada<br />yüzlerce tekstil işçisi çalışıyor. Uluslararası meydada çok yer almasada, küçük çaplı kazalar sık sık meydana geliyor.<br /><br />Kamboçya ve Bangladeş‘te tekstil, büyük bir istihdam kaynağı. 10 kişiden dördü tekstil işinde çalışıyor. <br />Çalışanların yüzde 90‘ı kadın. Geri kalanlarının içinde yasak olmasına rağmen çocuk işçiler de bulunuyor. <br />Ortalama bir yetişkinin aylık ücret yaklaşık 50 Euro’ya eşdeğer. Aynı Tekstil işçileri Çin’de ise ortalama 111 Euro’ya kazanıyorlar. <br /><br />Daha önceleri Çin’de iş yapan tekstil firmaları şimdilerde iş gücü maliyetini daha ucuza getirmek amacıyla Çin’in dışına çıktı. Bazı yerlerde işçiler günde 15 saat çalıştırılıyor. <br /><br />Fakat çalışma saatleri ve günleri artarken işçilerin ise cebine giren para değişmiyor. Mesela 29 Euro’ya aldığınız bir giysinin karşılığında Kamboçya ve Bangladeş‘te çalışan işçilerin cebine sadece 18 Cent koyuyorsunuz. <br /><br />Dakka’da nisan ayında meydana gelen felakatin ardından 29 ünlü marka, bu ülkelerde bulunan firmalarındaki çalışma koşullarını yeniden gözden geçirmeye mecbur kaldı. Hatta dev üreticiler yaptıkları protokolle, güvenlik önlemlerini artırma sözü verdi.<br />Tabi suçlular bir tek markalar değil, aynı zamanda yaşanan facialardan bina ve işletme sahipleri de sorumlu. <br /><br />Fakat yaşanan facilara rağmen fakir halkın hayatta kalması için çalışmaktan başka çaresi yok. Yaptıkları tek ücretlerinin arttırılması istemiyle sokağa çıkmak.
