Dwoje nas i Å›wieczek blask i Å›wiatÅ‚a jÄ…trzÄ… raz po raz <br />za oknem mrok, za oknem biaÅ‚y mróz <br />Dwoje nas w zimowym tle taÅ„czÄ…ce szkÅ‚a i Å›wieczki w szkle <br />Przez szyby nam zaglÄ…da Wielki Wóz <br /> <br />Herbatka zimowa herbatka, herbatka we dwoje, <br />Od chÅ‚odu zachowa, owieje nas troje <br />Herbatka we dwoje, we dwoje herbatka, <br /> pozwoli przeczekać mróz. <br />Gdy zamieć na dworze, rzecz zimÄ… nie rzadka <br />Na pewno pomoże zimowa herbatka <br />Niesiona powoli, powoli niesiona <br />Dla dwojga spragnionych ust. <br /> <br />Åšwieczek blask odmierza czas i Å›wiec <br /> wciąż mniej niż pÅ‚omyk zgasÅ‚ <br />DookoÅ‚a mrok a my tuż tuż o krok <br />Dwoje nas w zimowym tle i cisza trwa i kto to wie <br />czy chwila to, czy caÅ‚y minÄ…Å‚ rok. <br />Herbatka zimowa, herbatka we dwoje <br />ZastÄ…pi nam sÅ‚owa, niepokój ukoi <br /> <br />Herbatka zimowa, zimowa herbatka, <br /> pozwoli przeczekać mróz <br />Gdy w duszy zawieja rzecz zimÄ… nie rzadka <br />Na pewno pomoże zimowa herbatka <br />Kropelka sÅ‚odyczy, sÅ‚odyczy kropelka <br />Dla dwojga spragnionych ust, <br /> dla dwojga spragnionych ust
