ORMANCI <br />(ÇIKTIM BELEN KAHVESİNE) <br />Çıktım Belen kahvesine baktım ovaya, <br />Bay Mustafa çağırdı, dam(a)’oynamaya. <br />Ormancı da gelir gelmez, yıkar masayı, <br />Söz dinlemez ormancı, çekmiş kafayı. <br />Aman ormancı, canım ormancı <br />Köyümüze bıraktın yoktan bir acı. <br />Köyümüzün ortasında, değirmen döner, <br />Değirmenin suları, dağından iner. <br />Ormancıya atılan kurşun, Tevfik'e döner, <br />Tevfik'in feryatları, yürekler deler. <br />Aman ormancı, canım ormancı <br />Köyümüze bıraktın yoktan bir acı. <br />Köyümüzün suları da hoştur içmeye, <br />Üstünde köprüsü var, gelip geçmeye. <br />Tevfik'imi vurdular, hiç mi hiç yere, <br />Yazık ettin ormancı, köyün iki gencine <br />Yöre: Muğla <br />Derleyen: Nazmi YÜKSELEN <br />Notaya alan: Hamdi ÖZBAY
