Fragment homilii wygłoszonej w czasie Mszy Św. odprawionej na Błoniach - Kraków, 10 czerwca 1979r. <br /> <br />„Proszę was, abyście całe to duchowe dziedzictwo, któremu na imię "Polska", raz jeszcze przyjęli z wiarą, nadzieją i miłością - taką, jaką zaszczepia w nas Chrystus na chrzcie świętym, - abyście nigdy nie zwątpili i nie znużyli się, i nie zniechęcili, - abyście nie podcinali sami tych korzeni, z których wyrastamy. <br />Proszę was: <br />- abyście mieli ufność nawet wbrew każdej swojej słabości, <br />- abyście szukali zawsze duchowej mocy u Tego, u którego tyle pokoleń ojców naszych i matek ją znajdowało, <br />- abyście od Niego nigdy nie odstąpili, <br />- abyście nigdy nie utracili tej wolności ducha, do której On "wyzwala" człowieka, <br />- abyście nigdy nie wzgardzili tą Miłością, która jest "największa", która się wyraziła przez Krzyż, a bez której życie ludzkie nie ma ani korzenia, ani sensu. <br />Proszę was o to.” <br />Święty Jan Paweł II
