Sessizliğin hüküm sürdüğü sokaklar. <br />Başıboş bir gölge geçer pencerenin altından. <br />Sen hayatın bittiğini zannedersin. <br />Halbuki benim için hayat yeniden başlar, <br />Batan güneşin ardından. <br /> <br /> <br />Yalnızlığın ne demek olduğunu bilir misin? <br />Dipsiz bir kuyu gibidir, farkedemezsin. <br />Hafızanda sorular, kelimeler, heceler, <br />Dostundur, sırdaşındır o karanlık geceler. Yağmur sularının biriktiği parke yollarda <br />Daracık sokaklarda yürümeye başlarsın. <br />Göz gözü görmez. <br /> <br /> <br /> <br />Yalnızlığın ne demek olduğunu bilir misin? <br />Dipsiz bir kuyu gibidir, farkedemezsin. <br />Hafızanda sorular, kelimeler, heceler, <br />Dostundur, sırdaşındır o karanlık geceler. <br />Yağmur sularının biriktiği parke yollarda <br />Daracık sokaklarda yürümeye başlarsın. <br />Göz gözü görmez. <br /> <br /> <br /> <br />Düşünecek hiç bir şey bulamazsın. <br />Yalnızca, mâzide sorulmuş bilmeceler, <br />Bilmecenin cevabıdır o karanlık geceler. <br />Vakit gece yarısı. Lambalar tek tek sönmeye başlar. <br />Sönen her lambayla sen yalnızlığa gömülürsün. <br />Hafif esen bir rüzgâr, ağaçlarda serçeler, <br />Damarındır, kanındır o karanlık geceler. <br />Zaman geçsin diyerek sayarsın yıldızları. <br />Bir asır gibi gelir o gecenin sabahı. <br /> <br />Gözlerin boşluklarda ümitsizce gezerken <br />Sabah olmaz sanırsın. <br />Ve üstelik yalnızsın <br />Bir yere otursan da her an o düşünceler. <br />Dikenindir, gülündür, o karanlık geceler. <br />Uykusuzluk örtü gibi sarar bedenini, <br />Göz kapakların uyuşur. <br /> <br />Korkma! alışırsın sabah olmadan. <br />Şafak sökmüş, güneş doğmak üzere <br />Hayalinde sümbüller, çiçekler, çiçekçiler, <br />Ekmeğindir, aşındır, o karanlık geceler. <br /> <br /> <br />Dursun Ali Erzincanlı
