ÂTEŞ-İ SÛZÂN-I FİRKAT YAKDI CİSM - CÂNIMI <br />Âteş-i sûzân-ı firkat yakdı cism ü cânımı <br />Bir harâb-âbâde döndürdü dil-i vîrânımı <br />Neyle teskîn eyleyim bu dîde-i giryânımı <br />Çünki aldırdım elimden sevgili cânânımı <br /> <br />Ağla çeşmim ağla durma gitdi elden nazlı yâr <br />Çağla ey eşk-i terim çağla misâl-i cüy(i)-bâr <br />Makam: Hicaz <br />Beste: Hacı FÂİK Bey <br />Güfte: Mehmet SÂDİ Bey <br /> <br />Sûzân: Yakan, yakıcı <br />Firkat: Ayrılık, ayrılık acısı <br />Cism ü cân: İnsanın bütün varlığı <br />Harâb-âbâd: Yıkıntı, baştanbaşa yıkılmış yer <br />Dil-i vîrân: yok olmaya yüz tutmuş gönül <br />Teskin etmek: Yatıştırmak <br />Dîde-i giryân: Ağlayan göz <br />Eşk-i ter: Gözyaşı <br />Cüy(i)-bâr: Irmak, dere. <br /> <br />Yöneten (Şef): Hasan ESEN
