'ruhunuzun rüzgârın önüne katılıp gittiği zamandır ki, sizler yapayalnız ve korunmasız, başkalarına ve dolayısıyla kendinize karşı bir hata işlersiniz.. <br /> <br />ve işlenen o hata yüzünden mukaddesin kapısını çalmak ve bir müddet önemsenmeden beklemek zorundasınız.. <br /> <br />içinizin çoğu hâlâ insandır ve içinizin çoğu henüz insan değildir.. <br /> <br />bu gibiler, sisler arasında amaçsızca dolaşarak uyanışını arayan biçimsiz vücutlu bir cüceye benzerler.. <br /> <br />bense şimdi içinizdeki insandan söz edeceğim..' <br /> <br />halil cibran (ermiş, 'suç ve ceza'dan)
