Ahmet Kaya - Gururla Bakıyorum Dünyaya <br /> <br />çünkü isyan bıçağıdır böğrüme saplanan sancı <br />çünkü harcımı öfkeyle, imanla karıyorum <br />ve kederin <br />ve solgun yüzlü işçilerin üzerine <br />dağ başlarının hırçınlığı savruluyor benden. <br />çünkü beni ateşiyle dimdik tutan kin <br />çünkü benim gözbebeklerimde tutuşan şafak <br />miting afişleri <br />cesur pankartlar <br />ve binlerce militan <br />derin denizlerin aydınlığı <br />zorlu sabahlar <br />gökyüzü ve lale <br />sıkılmış bir yumruk gibi giriyoruz hayata. <br /> <br />çünkü ben sevdiğim kızı <br />yaşamak gibi <br />halkım gibi sevdiğim kızı <br />/ki şiirini yazamayan <br />ve türküsünü söyleyemeyen halkım gibi <br />binlerce ve binlerce kurşunlanan halkım gibi <br />zincirlere vurulan <br />savaşlara yollanan <br />vergilere bağlanan halkım gibi <br />felç olmuş yalnızlıklara bırakarak <br />büyük acıların ve gözyaşının içine bırakarak <br />şiirlerimin bir bıçak gibi ışıldadığı <br />devrim türkülerini <br />ve başkaldırmayı öğreten dudaklarını <br />bir kere olsun öpemeden <br />bir kere olsun tutamadan kaygısızca <br />serin bir yaz gecesi gibi ürperen ellerini <br />hatta boynunu ve ayak bileklerini <br />bilemeden, bilemeden, bilemeden <br />vurdum yüreğimi şanlı kavgaya <br /> <br />barışın ve özgürlüğün dağlarına yürüyorum işte <br />/yiğitsen uslandır beni <br />ey yasakların <br />kahpeliğin <br />ve soygunların koruyucusu <br />türkü çağıran kızlarımı sustur <br />ve kahraman oğullarımı, <br />mezar kaza kaza kederli, kızgın <br />tohum serpe serpe hünerli <br />ve sömürüle sömürüle bomboş <br />ve açlığın <br />ve zulmün izlerini <br />derin uçurumlarında taşıyan ellerimi <br />nacaklara ve tırpanlara sarılan ellerimi <br />mavzerlere sarılan ellerimi <br />zincirlere vur gücün yeterse. <br /> <br />ama adına yaşamak dersen <br />ot gibi, saman gibi yaşamak dersen <br />bir solucan gibi yerlerde sürünerek <br />ezilerek <br />sömürülerek <br />re-zil-ce <br />çatlayan tomurcuğun <br />doğan çocuğun çığlığını duymadan <br />gül benizli sevgilinin <br />titreyen göğüslerini öpmeden doyasıya <br />korka korka <br />yana yana <br />her gün biraz daha derinden <br />her gün biraz daha kapkara duyarak ölümü <br />aç ve arkasız <br />köpekleşerek <br />yaşamak dersen <br />bu yürek <br />çat diye çatlasın ulan! <br /> <br />gelgelelim parlayan güneşi <br />emekçi halkların <br />kahraman halkların güneşini <br />şehvetle içine dolduran toprak <br />şimdi sımsıcak <br />şimdi ulaşılmaz <br />şimdi olgun meyvelerle dolu <br />bahar bahçelerini salmaktadır dünyaya <br />ve gül benizli sevgilinin dudaklarında hayat <br />bizi aşka ve kavgaya çağırmaktadır <br />bıçak kemiğe dayandığı <br />ok yaydan fırladığı için değil <br />bu bezirgan saltanatı <br />bu zulüm bitsin diye <br /> <br />ağaran günler için <br />yeni bir dünya uğruna <br />yüzlerinde cesaretin onuru <br />ve imanlı gücü dövüşen dünyanın <br />emperyalizme karşı dövüşen dünyanın <br />ve ölüme <br />gülerek koşan genç savaşçıların <br />al bayrakları dalgalansın <br />kinle boğuşan yorgun yüreği <br />aydınlansın diye anamın. <br />felaketler geçirmiş anamın <br />dişleri dökülmüş kederli ağzı <br />ağlamaya hazır gözleri <br />safrası <br />ve sonsuz <br />ve dağları eriten sabrı, <br />merhameti <br /> <br />yani bir bütün halinde insanlığımız <br />yunsun, arınsın diye duru pınarlarda <br />alın terinin namusu kurtulsun diye <br />kurtulsun diye sıcak somun <br />acı soğan <br />ve çiçekli basmalar <br />ahdettik <br />vefa ettik <br />kelle koyduk <br />ölen ölür dostlar <br />düşmanlar heyy heyy <br />kalan sağlar <br /> <br />Söz ve Müzik: Ahmet Kaya <br /> <br />Şiir : Orhan Kotan
