ÇEPÇEVRA BAHAR İÇİNDE BİR YER GÖRDÜK <br />Çepçevre bahâr içinde bir yer gördük <br />Ferhâd ile Şîrin’i berâber gördük <br />Baktık geceden fecre kadar ellerde <br />Yıldızlara yükselen kadehler gördük <br /> <br />Eslâf kapıldıkça güzelden güzele <br />Fer vermiş o neş’eyle gazelden gazele <br />Sönmez seher-i haşre kadar şî’r-i kadîm <br />Bir meş’aledir devredilir elden ele <br />Makam: Muhayyer <br />Beste: Münir Nûrettin SELÇUK <br />Güfte: Yahyâ Kemâl BEYATLI <br /> <br /> <br />(Çepçevre bahara bezenmiş bir yer gördük. <br />Orada Ferhat ile Şirin’i bir arada gördük. <br />Geceden sabaha kadar, ellerde yıldızlara yükselen kadehler gördük. <br />Bizden öncekiler, gönüllerini güzellere kaptırdıkça neşelenmiş, parlak ve güzel gazeller yazmışlar. <br />Eski ve köklü şiir, mahşer sabahına kadar sönmez; çünkü o bir meş’aledir ve elden ele devredilir.) <br />Alıntı: http://devletkorosu.com/site/index.php?option=com_content&task=view&id=51&Itemid=65 <br /> <br />Eslâf: Selefler, evvelkiler, geçmişler. <br />Fer: Işık, parlaklık, zinet, süs. <br />Şî’r-i kadîm: Eski ve köklü şiir. <br /> <br />(Kalplerden Dudaklara-2005) <br />Yöneten (Şef): Vedat Kaptan YURDAKUL
