Sen bir tekneydin, ben deniz kıyısında heybetli bir kaya.Üstüme, üstüme attı seni rüzgar. <br />Öyle güzel bir tekneydin ki, ne yapacağımı şaşırdım. <br />Bütün arkadaşları göç etmiş kuşlar gibiydin. Yaralı ve yalnız… Yorgundun. Bir şey arıyordun, ne olduğunu bilmediğin. Boğulurken, donarken, tam dökülüp, dağılıp kırılacakken, rüzgar savurdu seni üstüme.Taşlarımın üstünde çimenler, yosunlar açtırdım. <br />Seni kırmadan kucaklayabilmek için.
