Για περίπου 100.000 Σύρους, ο προσφυγικός καταυλισμός στη Ζαατάρι της γειτονικής Ιορδανίας τείνει να γίνει το «ουδέν μονιμότερον του προσωρινού». <br /><br />Οι οικογένειες που ζουν εδώ αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τις εστίες τους λόγω του εμφύλιου σπαραγμού. Όμως από τότε έχουν περάσει ήδη τέσσερα χρόνια.<br /><br />Προκειμένου να βρεθεί λύση στο αδιέξοδο, η Γερμανία φιλοξένησε μια διάσκεψη, στην οποία συζητήθηκαν πιθανές λύσεις για την προσφορά βοήθειας προς τις χώρες που δέχθηκαν τις μεγαλύτερες ροές προσφύγων από τη Συρία.<br /><br />«Πλησιάζουμε ως χώρες υποδοχής το σημείο της κόπωσης. Στο πλαίσιο αυτό δοκιμάζεται ή ακόμη και ξεπερνιέται το όριο της ικανότητάς μας για να ικανοποιήσουμε τις ανάγκες των Σύρων προσφύγων», σύμφωνα με τον Ιορδανό υπουργό Εξωτερικών, Νάσερ Τζουντέχ.<br /><br />Δύο εκατομμύρια είναι οι πρόσφυγες που έχουν ξεριζωθεί από τη Συρία τα τελευταία τέσσερα χρόνια. Η πλειοψηφία τους έχει καταφύγει στην Ιορδανία, την Τουρκία και το Λίβανο.<br /><br />Όπως τόνισε ο Λιβανέζος πρωθυπουργός Ταμάμ Σαλάμ, «παρά την ύπαρξη αυτοσχέδιων καταυλισμών, το 85% των Σύρων κατοικούν σε χωριά ή πόλεις που προϋπήρχαν. Πολλοί ξεκίνησαν μικρές εμπορικές επιχειρήσεις, φούρνους, μπακάλικα, καταστήματα κάθε είδους που ανθούν χωρίς άδειες λειτουργίας, δημιουργώντας έναν αθέμιτο ανταγωνισμό προς τους Λιβανέζους εμπόρους».<br /><br />Ο Ύπατος Αρμοστής του ΟΗΕ για τους πρόσφυγες, Αντόνιο Γκουτέρες, μίλησε για το μεγαλύτερο ανθρωπιστικό δράμα εδώ και καιρό. Όμως οι γειτονικές με τη Συρία χώρες θεωρούν πως η διεθνής κοινότητα έχει ακόμη πολλά να κάνει, αφού το βάρος της υποδοχής των προσφύγων δεν έχει μοιραστεί ισομερώς.
