I <br /> <br />'n Druppel gal is in die soetste wyn; <br />'n traan is op elk' vrolik' snaar, <br />in elke lag 'n sug van pyn, <br />in elke roos 'n dowwe blaar. <br />Die een wat deur die nag <br />ons pret beloer <br />en laaste lag, <br />is Skoppensboer. <br /> <br />II <br /> <br />Gewis en seker is die woord: <br />die skatte wat ons opvergaar, <br />ondanks die sterkste slot en koord <br />word net vir mot en roes bewaar. <br />Net pagters ons <br />van stof en dons <br />om oor te voer <br />aan Skoppensboer. <br /> <br />III <br /> <br />Die heerlikheid van vlees en bloed; <br />die hare wat die sonlig vang <br />en weergee in 'n goue gloed; <br />die dagbreek op elk' sagte wang <br />en oë vol van sterreprag <br />is weerloos teen sy groter mag. <br />Alreeds begint die rimpel sny; <br />oor alles hou die wurm wag <br />en stof en as is al wat bly: <br />Want swart en droef, <br />die hoogste troef <br />oor ál wat roer, <br />is Skoppensboer. <br /> <br />IV L'ENVOI <br /> <br />Gewis is alles net 'n grap! <br />Ons speel in die komedie mee <br />geblinddoek met 'n lanferlap <br />wat selfs die son 'n skadu gee. <br />Wat treur ons tog? <br />Viool en fluit maak nog geluid, <br />en lank die nag wat voorlê nog. <br />Al kan ons nooit volmaaktheid raak, <br />nog blink die oog en gloei die huid <br />wat heel die winter blomtyd maak. <br />Dus onverlee <br />lag ons maar mee <br />met elke toer <br />van Skoppensboer!<br /><br />Eugene Marais<br /><br />http://www.poemhunter.com/poem/skoppensboer/
