Drie verse uit 'Die Tuin van Proserpina' <br /> <br />Die Juigende, die Sterke - <br />Die dood sal hom ook raak; <br />Nooit sal hy vlieg met vlerke <br />Of pyn in vure smaak. <br />Die Skoonheid van die rose, <br />Die kom en gaan van blose <br />Stoor nooit die Liefdelose - <br />Waar liefde ons versaak. <br /> <br />Bevryd van dors na lewe, <br />Van al ons hoop en wee, <br />Dank ons - bo alle vrees verhewe - <br />Die gode wat dit gee: <br />Hier eindig al ons drome, <br />Hier rus die lewenslome, <br />Hier vloei die moegste strome <br />Uiteindelik in die see. <br /> <br />Nòg gloeiend' son, nòg duister, <br />Nòg keer van aand en dag, <br />Nòg waters sag gefluister <br />Sal ooit die slaap verkrag. <br />En soeter, sagter, vromer, <br />Vergeefs kom weer die Somer, <br />Want droomloos is die Dromer, <br />Verdiep in ewig' nag.<br /><br />Eugene Marais<br /><br />http://www.poemhunter.com/poem/die-stille-rusplaas/
