صدها تن از بازماندگان فاجعه صنعتی بوپال هند، با تظاهرات در این شهر و به آتش کشیدن نمادهای شرکت آمریکایی داو کمیکال، خواهان برقراری عدالت در قبال مسبین این فاجعه که با حدود چهار هزار کشته بزرگترین فاجعه صنعتی تاریخ بوده شدند.<br /><br /> این فاجعه یر اثر نشت گاز سمی دفع آفاتِ متیل ایزوسیانات در کارخانه آمریکایی یونیون کارباید در شهر بوپال هند روی داد.<br /><br /> یکی از آنها می گوید: “اگر مسئولان این فاجعه ای که همچنان پیامدهای آن ادامه دارد ، به نقش خود در رنجی که مردم اینجا می کشند اذعان کرده و آن را جبران کنند، می توان گفت که این فاجعه در چهارمین دهه وقوع آن پایان یافته است.”<br /><br /> بنابر گزارشها، 25 هزار نفر بر اثر بیماریهای ناشی از این حادثه در طی سی سال گذشته جان باخته اند.<br /><br /> یکی از بازماندگان این فاجعه می گوید: “احساس سوزش شدیدی در چشمانم کردم. گویا در آن فلفل قرمز ریخته بودند. نفس کشیدن سخت شده بود. دستها و پاهایم می سوخت. احساس سوزش شدیدی بود.”<br /><br /> سی سال پس از این فاجعه، فیلمی نیز تحت عنوان “دعایی برای باران” با حضور بازیگران هالیوودی همچون مارتین شین، میشا بارتون و کل پن، ساخته شده است.<br /><br /> تلاشها برای پاکسازی محل حادثه پس از خریداری شدن یونیون کارباید توسط شرکت آمریکایی داو کمیکال کند شده است.
