LYRICS <br />Κάτι αλλάζει όπως πέφτουνε τα φώτα <br />των φαναριών στην Πειραιώς, στην Κηφισίας <br />κάτι αλλάζει τέτοια μέρα σαν και πρώτα <br />ψάχνει η πόλη μια σταγόνα ευτυχίας.. <br />Τη πόρτα κράτα να περάσει το φεγγάρι <br />να κάνει βόλτα στο δωμάτιο και να φύγει <br />αυτός ο κόσμος όλο λέει αλλού να πάει <br />κι όλο στα μάτια σου επάνω καταλήγει <br /> <br />Σου λέω κοίτα με, μου λες δε θέλω <br />μα πως μπορείς να μη πιστεύεις πια στα θαύματα <br />τις άλλες μέρες το καταλαβαίνω <br />μα πως μπορείς να μη με αγαπάς τα Σάββατα.. <br /> <br />Πες μου πως γίνεται να μη με αγαπάς τα Σάββατα.. <br /> <br />Κορμιά δεμένα επιμένουν στην αγάπη <br />στα σινεμά, σε μια αγκαλιά, σε δυο αστεία <br />αυτή τη μέρα μ' ότι αντέχει να υπάρχει <br />ψάχνει η πόλη μια χαμένη ευκαιρία.. "
