Διονύσης Σαββόπουλος - Αλκίνοος Ιωαννίδης - Μια φορά σ' αυτή τη ζήση | Dionisis Savvopoulos - Alkinoos Iwannidis - MIa fora s' auti ti zisi<br /><br />Δίσκος: Το ξενοδοχείο<br />David Byrne, Brian Eno, Christopher Frantz, <br />Gerry Harisson, Martina Weymouth<br />Μετάφραση, διασκευή: Διονύσης Σαββόπουλος<br />Copyright: 1997<br />Δισκογραφική εταιρία: Mercury / PolyGram<br /><br />Και ξαφνικά ξυπνάς<br />κι ανάβει ο καραγκιόζ-μπερντές.<br />Και ξαφνικά ξυπνάς<br />κι ακούγονται ακατάληπτες κουβέντες.<br />Και ξαφνικά ξυπνάς,<br />ενώ σε φέρνουν με μια μερσέντες.<br />Και ξαφνικά ξυπνάς<br />στην πισίνα και σου βγαίνει<br />μία σύζυγος ξένη.<br />Και εξίστασαι ειπείν σεαυτώ,<br />μα πως βρέθηκα εδώ.<br /><br />Τρέχει ο καιρός περνάει<br />κι όμως κάτω απ το γκαζόν.<br />Τρέχει ο καιρός περνάει,<br />παφλασμός πολλών νερών.<br />Μέσα στο πένθιμο μωβ<br />το χρυσάφι έχει καεί<br />κι ανάβει για μια στιγμή,<br />η σπηλιά με την πηγή.<br /><br />Και ρωτάς τον καλό σου εαυτό,<br />που πηγαίνει από δω.<br />Και ρωτάς τον καλό σου εαυτό,<br />τι απέγινε το όχημα.<br />Κι από μέσα μιλάει μια φωνή,<br />που είν' το σπιτάκι μου, <br />που είν' το παχνί.<br />Και μετά ξαναλέει η φωνή,<br />που είν' η γυναίκα μου η αληθινή.<br /><br />Τρέχει ο καιρός περνάει<br />κι όμως κάτω απ το γκαζόν,<br />η γαλανή φυσάει,<br />το αρχαίο της ακορντεόν.<br />Μια φορά σ αυτή τη ζήση,<br />ο βυθός να φωτίσει.<br />Έστω για μια στιγμή, <br />να 'ναι τζάμι και γυαλί.<br /><br />Same as it ever was, ίδια όπως ήτανε.<br />Same as it ever was, ή όπως ανέκαθεν.<br />Same as it ever was, νυν και αεί θα πει.<br /><br />Υδάτων η καταπόντισης,<br />υδάτων και η πλοήγησις.<br />Πολλών υδάτων γένει ο ωκεανός,<br />βάθυνε τον ωκεανό σου,<br />απλώσου, απλώσου. Απλώσου!<br /><br />Τρέχει ο καιρός περνάει<br />κι όμως κάτω απ' το μπετόν.<br />Τρέχει ο καιρός περνάει<br />παφλασμός πολλών νερών.<br />Στη γαλανή ξανά,<br />στα νερά τα φωτεινά.<br />Κάτω από ρόδες και σασμάν,<br />στη λαλέουσα παγάν.<br /><br />Τρέχει ο καιρός περνάει<br />κι όμως κάτω απ' το μπετόν,<br />η αμμουδιά κρατάει,<br />το αχανές των θαλασσών.<br />Στη γαλανή ξανά,<br />στα νερά τα μακρινά.<br />Κάτω από ρόδες και σασμάν,<br />στη λαλέουσα παγάν.<br /><br />Και ρωτάς τον καλό σου εαυτό,<br />αυτό το σπίτι, τι να σημαίνει.<br />Και εξίστασαι,<br />η λεωφόρος που να πηγαίνει.<br />Και εξίστασαι ειπείν σεαυτώ,<br />βαδίζω σωστά, βαδίζω στραβά.<br />Κι από μέσα η φωνή επαυξάνει,<br />Θεέ μου, τι έχω κάνει.<br /><br />Τρέχει ο καιρός περνάει<br />κι όμως μια γλυκειάν αυγή,<br />κάτι το σταματάει,<br />παρελαύνει υπό την γη.<br />Η πομπή των υδάτων,<br />των ζειδώρων ναμάτων.<br />Στέκει ο καιρός ορθός,<br />καταυγάζεται ο βυθός.<br /><br />Τρέχει ο καιρός περνάει,<br />απροσδόκητη αυγή,<br />κάτι το σταματάει,<br />η αρχαία πληγή.<br />Μες στης πληγής το φως,<br />τα νομίσματα σκορπούν<br />και θησαυρίζει υπό τη γη<br />η ζωοδόχος πηγή.<br /><br />Same as it ever was, ίδια όπως ήτανε.<br />Same as it ever was, ή όπως ανέκαθεν.<br />Same as it ever was, νυν και αεί θα πει.<br /><br />Τρέχει ο καιρός περνάει,<br />κάτι το σταματάει.<br />Η πομπή των υδάτων,<br />στέκει ο καιρός ορθός.<br /><br />Τρέχει ο καιρός περνάει,<br />απροσδόκητη αυγή<br />κάτι το σταματάει,<br />παρελαύνει υπό τη γη.<br />Η πομπή των υδάτων,<br />των ζειδώρων ναμάτων.<br />Στέκει ο καιρός ορθός,<br />καταυγάζεται ο βυθός.<br /><br />Εγγραφείτε στο επίσημο κανάλι του Βασίλη Παπακωνσταντίνου!
