İsveç, geçtiğimiz ay Filistin’i bağımsız ülke olarak tanıyan ilk Avrupa Birliği üyesi oldu. <br /><br /> Slovakya, Bulgaristan, Kıbrıs, Çek Cumhuriyeti, Macaristan, Malta, Polonya, Romanya’da bu adımı takip eden ülkeler arasında yer aldı.<br /><br /> İsveç Dışişleri Bakanı Margot Wallström, Filistin’in uluslararası hukukun aradığı ‘Toprak, halk ve hükümet’ gibi şartları yerine getirdiğini dolayısıyla devlet statüsüne geçmesinde bir engel olmadığını belirtti.<br /><br /> İsveç‘in attığı adımın ardından İspanya, İngiltere, Fransa ve İrlanda’nın da hükümeti bağlamayan sembolik kararlar alması Avrupa’nın Filistin-İsrail konusu hakkında çözüme ulaşma isteğini gözler önüne serdi. Danimarka’nın da 2015 Ocak ayı başlarında bu hususta bir karar alması bekleniyor.<br /><br /> Son yüzyılda Filistin’i devlet olarak tanıyan ülke sayısında artış kaydedildi. İsveç‘in ardından bu sayı 135’e çıktı. <br />New York’ta 29 Kasım 2012’de düzenlenen Birleşmiş Milletler (BM) Genel Kurulu toplantısında yapılan oylamada Filistin BM’de “üye olmayan gözlemci devlet” statüsü kazandı. Dünya ülkelerinin üçte ikisi bu kararnameyi onayladı.<br /><br /> Filistin’i tanımak istemeyen tel Aviv ve diğer ülkeler, “bu devletin tanınması ancak İsrail ve Filistin Ulusal Otoritesi tarafından yürütülen müzakereler sonunda kesinleşebilir” açıklamasında bulundu. <br /><br /> İsrail Cumhurbaşkanı Şimon Peres, Paris ziyareti sırasında bu tutumunu yineledi. Peres “Bir Filistin devletine ihtiyaç var, evet. Ancak bunun dayatmayla değil anlaşmayla kurulması gerek” dedi.<br /><br /> Filistin ise 1967 öncesi sınırlara dönmek istiyor. Filistin bugünlerde İsrail’in 1967 yılındaki sınırlarına çekilmesini öngören yasa tasarısını BM’ye sunmaya hazırlanıyor.<br /><br /> Ancak İsrail’in son zamanlarda Filistin topraklarına yeni yerleşim birimleri kurarak izlediği genişlemeci politika, iki ülke arasındaki ilişkileri çıkmaza sokuyor.<br /><br /> Çaresiz kalan Filistin ise Uluslararası Ceza Mahkemesi’ne (UCM) üye olarak yeni bir yol arayışında. <br /><br /> UCM’nin temelini oluşturan Roma statüsüne göre, “İşgalci devletin bir halkı yerinden etmesi savaş suçu” olarak kabul ediliyor.
