Χαλκίδα, 2015: στο εργοστάσιο τσιμέντου, που δέσποζε επί, σχεδόν, 90 χρόνια στην περιοχή, οι μηχανές έχουν σταματήσει.<br />Παρά τον εκσυγχρονισμό της μονάδας, ο όμιλος Lafarge αποφάσισε τελικά «λουκέτο», αφού η συρρίκνωση της κατασκευαστικής δραστηριότητας στην Αττική το κατέστησε «μη βιώσιμο».<br />200 εργαζόμενοι έχουν, ήδη, απολυθεί. <br />Οι υπόλοιποι, απλά, περιμένουν τη σειρά τους.<br /><br /> Όπως ο Στέλιος Φωτιάς, από τους λίγους που έχουν μείνει ακόμα στο εργοστάσιο:<br />«Ομαδικές απολύσεις, 226 άτομα. Δε μας ζήτησε 50,60,70, 80 άτομα. Όλοι. Θέμα χρόνου είναι όλα. Περιμένουμε αυτό το μήνα, τον άλλο μήνα, κάποια στιγμή να τελειώσουμε όλοι μας.»<br /><br /> Πιστωτική ασφυξία, μειωμένη ζήτηση και αύξηση της φορολογίας αποτελούν θηλιά γύρω από τις ελληνικές επιχειρήσεις. <br /><br /> Μέχρι πριν από τέσσερα χρόνια, ο νομός Εύβοιας ευημερούσε, καθώς αποτελούσε ένα από τα βιομηχανικά κέντρα της Ελλάδας. Σήμερα, έχει μετατραπεί σε μία περιοχή που μαστίζεται από ανεργία που ξεπερνά το 35%.<br /><br /> Έξι χρόνια ύφεσης «αφάνισαν» το 26% του ε
