Είναι ένας κύκλος η ζωή όλα γυρίζουνε ξανά <br />Θυμίζει κίτρινο φιλμάκι εμφανισμένο απ’ τα παλιά <br />Με γρατζουνιές θολές εικόνες και χρώματα ζωηρά <br />Αποτυπώματα μιας άλλης εποχής επάνω σε χαρτιά <br />Θυμάμαι πως παλιά σεβόντουσαν αυτά που λέγανε <br />Πως τότε κάποιοι εκπροσωπούσαν και δεν κορόιδευαν <br />Μα τώρα μίσος μείνατε στο ίσως <br />Γίνατε ένα με το πλήθος γίνατε ένα ως συνήθως <br />Είναι ο στίχος καθώς βαραίνει μέσα στο στήθος <br />Σαν να ψάχνεις καταφύγιο να βρεις μέσα στο ψύχος <br />Σαν να θέτεις να σου βάλουνε νέα πράγματα μέσα στο κεφάλι <br />Όλοι χάνονται μέσα στου χρήματος στην παραζάλη <br />Πάλιωσε ο κόσμος και νέος τώρα ξεπροβάλει <br />Νέα ήθη έθιμα μας έχουν επιβάλει <br />Αλλάζουν ότι ξέραμε και ότι μας είχαν μάθει <br />Κάθε ελεύθερη φωνή γι’ αυτούς τώρα μοιάζει μ’ αγκάθι <br />Τι έχεις πάθει; Σκάνδαλα γίνονται βγάζουν μάτι <br />Κάθε απάτη εύκολα σβήνεται από το χάρτη <br />Της κοινωνικής ζωής δεν έχεις θέληση ισχυρή <br />Ενώ η παιδική ηλικία τείνει να εξαλειφτεί <br />Όλοι σωστοί, ναι όλοι στους νόμους σας προσοχή <br />Δικαιοσύνη δεν υπάρχει αφού κατάντησε τυφλή <br />Οι ανήλικοι αποκτήσανε συνήθειες μεγάλων <br />Κι οι μεγάλοι μόνοι μας τα κάναμε αλλά ντι άλλων <br />Πόσο μάλλον το σύστημα πάλιωσε φέρνουν άλλο <br />Δεν σου κάνω, αλλάζεις αλλάζει όλο το πλάνο <br />Δεν σε πιάνω, σαν να’ χεις ξεφύγει με αεροπλάνο <br />Ελευθερία σε κοιτώ δε σ’ αγγίζω γιατί δε φτάνω <br />Αναλαμβάνω χρέη που κάνουνε οι από πάνω <br />Θα πληρώνω από τώρα ακόμα κι όταν πεθάνω <br />Τα παιδιά μας καταδίκασαν ισόβια σε δουλεία <br />Βασιλεύει τώρα όπως η απάτη η πορνεία <br />Τρομοκρατία μέσα στην ίδια μας κατοικία <br />Προστασία δήθεν με μπάτσους και την αστυνομία <br />Φορολογία τσακίζει τον κόσμο και την κοινωνία <br />Και το πνεύμα έχει πάρει μια φθίνουσα πορεία <br /> <br />Αντέχω πόσο ακόμα μακριά θα τρέχω <br />Αντέχω κάθε μου σκέψη να καταστρέφω <br />Αντέχω ζω ότι αγάπησα να επιστρέφω <br />Αντέχω, αντέχω, αντέχω (x2) <br /> <br />Βλέπω τα πάντα έχουν αλλάξει και δεν είναι όπως παλιά <br />Από τεχνολογία μέχρι των ανθρώπων την μιλιά <br />Όλα θαμπά όλα θολά με μία γκρίζα πινελιά <br />Σεβασμός ακούς την λέξη για μια ολόκληρη γενιά <br />Γιατί αυτά; μηδέν αξίες και ιδανικά <br />Και όλοι πλέον τώρα ψάχνουν να στη φέρουνε πισώπλατα <br />Αληθινά ονόματα με ψεύτικα με ομοιώματα <br />Μαντρώθηκαν σε γειτονιές και άλλοι μες τα κόμματα <br />Απότομα μου φαίνεται αλλάξαμε συχνότητα <br />Στο φίλτρο στη ποσότητα με φίλτρο στην ποιότητα <br />Απλά ένα πίσω γύρισμα για όλη την ανθρωπότητα <br />Όμως ακόμα αντέχω κινούμενος με απλότητα <br />Μας μάθανε να μιλάμε όλοι με δικιά τους γλώσσα <br />Στο κόσμο που το χρήμα μεταφράζεται σε πόζα <br />Στο κόσμο που ανθρώπινες αξίες δε μετράνε <br />Συμπεράσματα πάντα ψεύτικα μη το ξεχνάτε <br />Στα διαδίκτυα περνάτε ημερονύχτια <br />Μπλεγμένοι μες τα δίχτυα αγνοώντας την αλήθεια <br />Εικονικές φιλίες πατώντας απλά δύο πλήκτρα <br />Ξεχάσαμε το δρόμο τη μέρα μα και τη νύχτα <br />Νύστα με πιάνει κοιτώντας αυτή την λίστα <br />Λύσσα για τα μυαλά τους στρώθηκαν με πίσσα <br />Στα ίσια απωθημένα πάνω στη σελίδα <br />Σε ένα ολόλευκο χαρτί είναι στρωμένη κι ελπίδα <br />Πως από λάθος μας πέσαμε στην παγίδα <br />Πως από λάθος μας πέσαμε στην παγίδα (ναι)
