Hayal Gerçeğe Gömülünce <br /> <br />yanımda kaybettiğim acı uzaklığın <br />öyle bir iç kırıklığı ki <br />zehir bir denizde boğuluyor su <br />hayal gerçeğe gömülünce <br />göğü kirletiyor gözyaşım <br />yeryüzüne yakışmıyorum <br />daha çok sevmeliyim kıyısını <br />dudağının bile... <br /> <br />merdiveni bitmiyor akşamın <br />hangi karanlığı adımlasam <br />bir sonraki yokluğun <br />sarı tedirginliklerde yoruluyorum <br />kent eskimişliklerinde ağlayıp bunalırken <br />otobüs camları <br />en çok yabancı kalmayı öğrendim... <br />ey zamanın da başını döndüren <br />gerçeklik tutkusu <br />ey onulmaz sevdaların harcı türkü <br />yalın doğrularla geliyorum ayaklarına... <br /> <br />özgürlüğümdü <br />katıksız eşitliği ölümün hayatla <br />çünkü sevdim <br />dudağının kıyısını bile... <br /> <br />soğuk yollarda üşümüş ayrılıklara <br />kanar mı gönül <br />gün batımlarında öksüz serçelere <br />yanar mı gönül <br />gönül ağlara takılan balıklar gibi <br />son bakışında bile haylaz mıdır ayrılırken <br />kırılırken sonsuzluk aynası ömrün <br />yoksa gönül <br />yaz ıssızlıklarında <br />gürültüsü müdür akan gözyaşlarının <br />yüreğimin sesi adın <br />yüreğimin adı olmalı sesin... <br /> <br />Kağan İşçen
