yağmurun dili sürçünce <br />yakalandım ya kirpiklerinin ucuna <br />herhangi bir balkonda herhangi bir bakmanı <br />borçlusun iç sızımın gitmek niyetine... <br />aklımdaki fotoğraf kesiğinden <br />öptüm gülüşünün içeriğini <br />ayakkabılarımızın içi yine su dolu <br />çağla dalında bıraktığımız rüyadan <br />birlikte uyanalım yine... <br />ağlamayı bırakıp <br />düşe kalka yalnızlığının ortasında <br />yine bir ev yap ikimize <br />orman ikindileri dinlesin şarkımızı... <br /> <br />kimsenin uğramadığı acının <br />biricik adıdır <br />heveslerime biraktığın <br />bu kimliksiz tortu... <br />her an yeni bir ben oluyorum kendi içimde <br />her an ayrı bir şekilde özleyip <br />gözlerini son kez çakışını <br />sonu belirsiz o karanlığa... <br />bana bıraktığın bu sonsuz ben'in içinde <br />bir başıma <br />seni sevmeye tutunuyorum <br />bulmak için asıl kendimi... <br /> <br />serçe ağızlı son sabahımızı <br />yazıyorum şimdi kıvırcık saçlarının <br />toprak kokulu tozlanışına <br />sana ve zamana yeminli <br />kendime suçlar arıyorum <br />ölümlü arzulardan uzak <br />tınılar biriktiriyorum <br />bir kucak ayrılık <br />bir çekim nefes <br />yol yordam ayırmadan <br />hepsi sana ve bana atılmış adımlar... <br />uzaya dağılan sesimizi <br />ağaçlar hissetsin diye köklerinde <br />terimizin kirli tadını... <br /> <br />eskiden yağmuru biz kovalardık <br />yeryüzü neşemize sımsıkı kilitli <br />bütün yokluklardan yarattığımız <br />o eşsiz zenginliğe ürkek kuşlar bile kıskanç <br />ama eskideni hep yeniliyorum içimde <br />ilk akşam kokularıyla bıraktığın sokaklar <br />şiirlerimde erken uyanık çocuk sesleriyle bir <br />ve sahipsiz hiçbir gölge bile bırakmamak adına <br />aklıma fikrime dolan çığlığını <br />alarak cesaretimin pusulasına <br />kaçışlar yedekliyorum sıkıntılarıma... <br />ben gidişinin bu rüyadaki tek emanetiyim <br />uyandığım zaman da yanındayım <br />uyuduğum zaman da <br />ben senin yanında olmanın <br />rastlantısal ömrüyüm <br />merak edilmemiş bir çocuk yalnızlığı gibi <br />zamani ve evreni tartmadan <br />adımlarıma bıraktığın <br />gülüşüne bağlı <br />bir düş tiryakisi... <br /> <br />eskiden karıncalara basmama yarışı yapardık ya <br />gidişini de buna bağlıyorum açıkçası <br />hiç karınca ezmemek adına gittiğin ülkeye <br />gelmeye çalışırken <br />evler kalıyor adımlarımın altında <br />sana ulaşamadan uyanıyorum nefes nefese <br />seni görmenin mutluluğuna <br />tercih ediyorum evleri ezmemenin mutluluğunu <br />biliyorum senin de böyle daha çok mutlu olduğunu... <br />seni görmek seni görememek pahasına <br />düşlerde bile incitmemektir <br />yaşamak sızısını... <br /> <br />Kağan İşçen <br /> <br /> <br />(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir
