Στίχοι: Πάνος Φαλάρας <br />Μουσική: Μαρίττα Ρόσση <br /> <br />Γεννήθηκα χωρίς να με ρωτήσουν <br />και νόμιζα πως θα με νανουρίσουν <br />με τα τραγούδια της ψυχής και την αλήθεια <br />όμως μου λέγανε συνέχεια παραμύθια <br /> <br />Μεγάλωνα κι αντίκριζα τον κόσμο <br />μα έβρισκα κλειστό τον κάθε δρόμο <br />κι όλοι μου λέγαν η ζωή είναι μπροστά μου <br />όμως δε μ'άφηναν ν'ανοίξω τα φτερά μου <br /> <br />Κατάλαβα στα είκοσι πριν φτάσω <br />εμένα να κερδίσω πριν με χάσω <br />κι έτσι πριν γίνω ένα πιόνι στην σκακιέρα <br />έγινα ελεύθερος εγώ σαν τον αέρα <br /> <br />Άλλα μου τάξανε πολλοί και άλλα μου δώσανε <br />όμως με κάναν δυνατό κι ας με πληγώσανε <br />ό,τι αγάπησα πολύ μου το στερήσανε <br />μα δε μου πήραν τη ψυχή δε με νικήσανε <br /> <br />Γεννήθηκα χωρίς να με ρωτήσουν <br />στη φυλακή τους θέλαν να με κλείσουν <br />θέλαν να γίνω το χαμένο είδωλό τους <br />λίγο καλύτερος από τον εαυτό τους <br /> <br />Περνούσανε τα χρόνια μα δε ζούσα <br />να βρω τον εαυτό μου προσπαθούσα <br />κι έτσι πριν φτάσω στα τριάντα και σαλτάρω <br />είπα στα χέρια τη ζωή μου εγώ να πάρω
