Χορεύει το χορευτικό του Πολιτιστικού Συλλόγου Προσφύγων Μικρασιατών Ν. Κρήνης «Αγία Παρασκευή»στο Χορευτικό αντάμωμα στην Καλαμαριά Τετάρτη 13 Μαΐου 2015 <br />Είναι ο χορός του Αλωνότοπου, τον οποίο μετέφεραν οι Έλληνες της περιοχής κατά κύριο λόγο στην περιοχή της Ροδόπης. <br />Πολλές φορές μέσα από τους στίχους (όπως και του συγκεκριμένου τραγουδιού) έστελναν μηνύματα τα αγόρια στα κορίτσια και ανταπέδιδαν. <br />Παλιά χορευόταν στ' αλώνια και με τον τρόπο αυτό πατούσαν την παραγωγή τους. <br />Οι Έλληνες της Καππαδοκίας - Τουρκόφωνοι στην πλειοψηφία τους - έφεραν μαζί τους τα τραγούδια τους παρ' όλο τον ξεριζωμό που υπέστησαν. <br />Τα περισσότερα από αυτά είναι τελετουργικά και είχαν έντονο το θρησκευτικό στοιχείο.. <br />Τα λόγια είναι στα τουρκικά, στην καραμανλίδικη (καππαδοκική) διάλεκτο. <br />Επίσης είναι παραφθαρμένα, έτσι που έχουν επιβιώσει μόνο από μνήμης. Είναι ένα θαύμα πώς η μνήμη είναι τόσο ζωντανή, δύο και τρεις γενιές μετά. <br />Λέει : <br />Το χώμα του αλωνιού είναι υγρό, πάτα μαλακά περπάτα αργά <br />ο τόπος του αλωνιού είναι τόπος υγρός, πάτα σιγά, περπάτα αργά <br />το χώμα του αλωνιού είναι υγρό ελάτε κοπέλες να καθίσουμε -- έχω άλογο και μουλάρι κι έχω τσαντίρι στην ξενιτιά <br /> Ο τόπος του αλωνιού άνοιξε στα δυο η πεθερά μου τσαντίστηκε με μένα / <br /> τι μου τσαντίζεσαι βρε πεθερά αφού η κόρη σου με αγκάλιασε <br /> <br /> η μουσική και η ποίηση δεν έχει σύνορα, τα τραγούδια ταξιδεύουν παντού
