Μια μέρα μιας Μαίρης ( Είμαι η Μαίρη Παναγιωταρά ) <br /> <br />Στίχοι: Λουκιανός Κηλαηδόνης <br />Μουσική: Λουκιανός Κηλαηδόνης <br /> <br />Πρώτη εκτέλεση: Αφροδίτη Μάνου <br /> <br />Είμαι η Μαίρη Παναγιωταρά μια εργαζόμενη μητέρα μια καλή νοικοκυρά. <br />Δεν είμαι τίποτα το σπέσιαλ, το καταπληκτικό, είμαι αυτό που λέμε δείγμα τυπικό. <br /> <br />Μόλις ξυπνήσω το πρωί, πολύ πρωί, πριν ξημερώσει δηλαδή καλά-καλά, <br />λέω από μέσα μου μουλάρι σήκω ντύσου γιατί εδώ σε περιμένουνε πολλά <br />και τότε τρέχω να ξυπνήσω, να ταΐσω, να ποτίσω και να ντύσω τα παιδιά <br />ενώ παράλληλα ετοιμάζω πρωινό για τον πασά. <br /> <br />Του το πηγαίνω στο κρεβάτι κι αυτομάτως κατεβάζω τα παιδιά στο σχολικό, <br />πάω γραμμή για να ψωνίσω κι ο χασάπης μες στη φούρια να μου πιάνει και τον κω... <br />να 'χω το νου μου κάθε μέρα για πουκάμισο και σώβρακο καινούριο καθαρό <br />κι αλίμονο μου αν το ξεχάσω και δεν βρει ζεστό νερό. <br /> <br />Να συγυρίζω τα κρεβάτια και το σπίτι να ετοιμάζω φαγητό για τα παιδιά <br />κι έχω να φύγω νηστική και σαν τρελή για την δουλειά. <br /> <br />Ντάπα, ντάπα, ντάπα, νταμ... <br /> <br />Και μόλις φτάσω αλαφιασμένη στη δουλειά να 'χω να κάνω και καφέ στ' αφεντικό <br />να 'χω κι αυτόν που του τη δίνει κάθε τόσο και που θέλει να μου πιάνει και τον κω... <br />να 'χω το ντρουν του τηλεφώνου μες στ' αυτί μου κι από πάνω τις δικές του τις φωνές <br />και να με στέλνει έξω να κάνω και του κόσμου τις δουλειές. <br /> <br />Μόλις σχολάσω τρέχω αμέσως να προφτάσω να ετοιμάσω το τραπέζι για φαΐ <br />να τηγανίζω, να ετοιμάζω τη σαλάτα, να σερβίρω και να κόβω και ψωμί <br />να 'μαι ένα ράκος που να σέρνεται στα πόδια του απ' την πείνα κι από το τρεχαλητό <br />κι αυτοί να βρίζουν πως δεν ήτανε καλό το φαγητό. <br /> <br />Να πλένω πιάτα και πιρουνιά και μαχαίρια και να μου 'ρχεται να κάνω φονικό <br />κι αυτός ο κύριος να θέλει να μου πιάνει και τον κω... <br /> <br />Ντάπα, ντάπα, ντάπα, νταμ... <br /> <br />Μόλις ξαπλώσει και φωνάξει "ησυχία" μην ακούσω μες στο σπίτι τσιμουδιά, <br />είναι η ώρα που τελειώνω εγώ τα πιάτα και που πρέπει να διαβάσω τα παιδιά, <br />είναι η ώρα να διαβάσουν οι διαβόλοι για ν' αρχίσουμε να τρέχουμε μετά <br />στα ιδιαίτερα του ενός και στ' αλλουνού τα γαλλικά. <br /> <br />Κι αφού μου βγάλουνε καλά-καλά την πίστη και γυρίσουμε στο σπίτι τελικά <br />τότε θα φάνε, θα πλυθούνε, θα δαρθούνε και θα παν να κοιμηθούν κανονικά <br />κι ενώ εγώ θα σιδερώνω και θα πλένω, ό,τι κάνει μια γυναίκα δηλαδή, <br />αυτός ο κύριος θα είναι αραγμένος στην ΤV <br />κι αν γίνω έξαλλη σαν πέσω στο κρεβάτι και τον δω πως είν' ο νους του στο κακό, <br />"είναι καθήκον σου" γυρίζει και μου λέει, συζυγικό. <br /> <br />Είμαι η Μαίρη Παναγιωταρά μια εργαζόμενη μητέρα μια καλή νοικοκυρά. <br />Δεν είμαι τίποτα το σπέσιαλ, το καταπληκτικό, είμαι ένα ζώον δηλαδή κανονικό.
