موزه ویکتوریا و آلبرت لندن میزبان نمایشگاهی است که به کفش اختصاص دارد. این نمایشگاه که «دردها و لذتهای کفش» نام دارد، سه موضوع را می کاود: تحول کفش، یا جنبه اسطوره ای آن در فرهنگ عامه؛ منزلت اجتماعی که نشان می دهد چگونه کفشهایی که پوشیدن شان راحت نیست نماد زندگی مرفه شده است؛ و فریبایی کفش که نشانی از برتری و اغوای جنسی یا لذت است. <br /><br /> هلن پرسون، مسئول نمایشگاه می گوید: «کفش در طول تاریخ و تقریبا در تمام فرهنگها اهمیت داشته است. زیرا کفش نشاندهنده وضعیت اجتماعی شخص است. هر چه کفش ناراحت تر باشد نشان می دهد که شخص از موقعیت بالاتری برخوردار و پولدارتر است. یا اینکه نشان می دهد که شخص دوست دارد به گروه خاصی تعلق داشته باشد.»<br /><br /> در این نمایشگاه ۲۵۰ کفش ازمدلهای باستانی گرفته تا مدلهای جدید، کار طراحانی چون جیمی چو، مانولو بلاهنیک و کریستیان لوبوتین در معرض دید قرار دارد. نمایشگاه ۲۰۰۰ سال تاریخ کفش را مرور می کند <br /><br /> اما مدلهای آینده کفش چه خواهد بود؟ سوزی منکس، سردبیر مجله بین المللی وگ در پاسخ به این پرسش می گوید: « به نظرم پیش بینی آینده طراحی کفش کار دشواری است. زیرا زمان جنبش آزادی زن
