سارایوو نماد مقاومت در جنگ بوسنی اینک چشم امید خود را به نخستین نسل پس از جنگ دوخته است.<br />جوانان این شهر برای جبران خلاء هایی که دولت هنوز قادر به پر کردن آنها نشده است، خود دست به کار شده اند. تاسیس انجمن های جوانان و مراکز حمایتیِ غیر دولتی موسوم به انکوباتور نظیر موسسه «مانیا» که هدف آن برقراری ارتباط میان دانشجویان در سطوح بین المللی و نیز یافتن دوره های کار آموزی در خارج از کشور است از جمله این اقدامات تلقی می شود. <br /><br /> مدیر اجرایی انکوباتور “مانیا” می گوید: «نقش ما به عنوان محرک نوآوری های اجتماعی عبارت است از بیدار کردن علایق، دادن شوق و انگیزه و ارائه راهنمایی لازم برای استفاده بهینه از شرایط موجود و یافتن فرصت های لازم.»<br /><br /> اما نسل پس از جنگ انتقادهایی را نیز به وضعیت اجتماعی موجود دارند. یکی از آنها می گوید: «به نظر من، حقوق بشر هر روز در سطوح مختلف پایمال می شود. بسیار ی از افراد، نه تنها در بوسنی بلکه در کل، شناخت کاملی از حقوق خود ندارند و فکر نمی کنم که واقعا بخواهند تلاشی در این جهت به خرج دهند.»<br /><br /> تعدادی از آنهایی که طی سالهای 1992 تا 1996 در کودکی محاصره سارایوو را تجربه
