Στην Κατερίνα ( 3 κλικ αριστερά) <br /> <br />Στα μάτια σου το χρώμα του ΄78 <br />σ’ ένα ασπρόμαυρο εξώφυλλο στη Σίνα <br />σαν τις παλιές σου τις ταινίες τις ρετρό <br />μόνο που τώρα η ματιά σου στάζει κρίμα <br /> <br />Ματώνει ο κόσμος σα βελόνας κεφαλή <br />σαν άδεια φλέβα που δε βρίσκεις <br />σαν τροπάριο Κασσιανής <br />αργοπεθαίνεις, λειώνει η ανάσα στο γυαλί <br />κι αυτό το πάθος θα σε σπάσει <br />σαν μπαλόνι σε γιορτή <br /> <br />Κάπου στη μέση του βιβλίου η φωνή <br />ναι, τη θυμάμαι βράδυ στο Μεταξουργείο <br />σ’ ένα τσιγάρο να ρουφάει τη στιγμή <br />που προαισθάνεται της λύτρωσης το θείο <br /> <br />Μια ζωή σα θρήνος, σα ρεμπέτικο παλιό <br />ή σα ροκάδικο δισκάκι <br />ή σαν ξύλινο παλτό <br />γυάλινα μάτια, ήχος βίας στο κενό <br />η Κατερίνα έχει φύγει <br />και δε μένει πια εδώ <br /> <br />Τα σινεμά, τα στρας, τα φώτα τα λαμέ <br />ένα Νταχάου κρεματόριο οδύνης <br />μα να ‘σου οι λέξεις και την παίρνουν αγκαζέ <br />μεταμορφώνοντας σε κύκνο την ψυχή της <br /> <br />Όμως ο κόμπος της ζωής διπλογυρνά(ει) <br />κι η ηρωίδα της ταινίας <br />στο φινάλε ξεψυχά(ει) <br />κλείνω την πόρτα <br />βάζω δίσκο στο πικάπ <br />ν’ ακούσω πάλι την μπαλάντα <br />3 κλικ αριστερά
