Sen Simsiyah Kalbimizde Tek ışıltısın Ya Muhammed (s.a.v.)-izle PAYLAŞ <br />Sen Ümmetim ! Ümmetim! dedin, <br />biz ise nefis ! nefis! Dedik. <br />Taşlar bile sana selâm veriyordu, <br />Biz ise selât ü selaâmı unuttuk. <br />Ağaçlar sen çağırınca lebbeyk; diyordu, <br />Biz ise, sanki sağır olmuşçasına kayıtsız kaldık davetine !... <br />Sen biz nûra davet ettin, biz ise yarasalar gibi hep kaçtık. <br />Mescidindeki kütük bile hasretinden inliyordu, <br />Biz ise gözyaşlarımızı hep dünyevî arzularımız uğruna israf ettik. <br />Tevbe ediyoruz yâ Rabbi, <br />Şefaat et yâ ResûlALLAH ! <br />Yâ ResûlALLAH ! Senin elinde taşlar zikre başlamıştı, <br />Senin elinle hastalar şifa bulmuştu, Senin elinden çıkan taşlar düşmana bomba olmuştu. <br />Elini semâya kaldırdığında, işaretinle kamer ikiye bölünmüştü... <br />Sen bize de harika elini uzattın. <br />Lâkin biz senin bu kadar mucizelere mazhar olan elinle hakkıyla beyat yapamadık. <br />Kalplerimiz taşlardan daha mı katılaştı ? <br />Bir ağaç kadar da mı olamadık ? <br />Neden sensizliğe ağlayamadık yâ ResûlALLAH ! ? <br />Tevbe ediyoruz yâ Rabbi, <br />Şefaat et yâ ResûlALLAH ! <br />Ey Habib-i İlâhî ! Sen kâinatın varlık sebebi olduğun halde, <br />Allah'ın izni ile sen âlemlere rahmet olarak gönderildiğin halde; <br />sen bize şefaatçi, rehber, en güzel örnek, imam, mürşid, seyyid olarak gönderildiğin halde, <br />dillerimizden bir türlü dökülmedi, dökemedik, <br /> <br />Tevbe ediyoruz yâ Rabbi, <br />Şefaat et yâ ResûlALLAH ! <br /> <br />ANAM, BABAM, CANIM
