Τα νιάτα <br /> <br />Δανάη <br /> <br />Μουσική : Αττίκ <br />Στίχοι: Αττίκ <br /> <br />Intro: <br />Μυρωμένο φυσούσε τ' αγέρι <br />ήταν κάτασπρες οι λεμονιές <br />κι εφτερούγιζαν σ' όλα τα μέρη <br /> <br />γοργά χελιδόνια που χτίζαν φωλιές <br /> <br />Μεθυσμένο απ' την αύρα τ' Απρίλη <br />ένα ζεύγος φιλιόταν γλυκά <br />κι' ένας γέρος με τρέμοντα χείλη <br />τους χαμογελούσε μελαγχολικά <br /> <br />Τα καημένα τα νιάτα τι γρήγορα που περνούν <br />σαν τραγούδι ερωτικό, σαν αστέρι διαβατικό <br />κι' όταν είναι φευγάτα πίσω ποτέ δεν γυρνoύν <br />όπως δεν γυρνά μια στιγμή <br /> <br />στη πηγή το ποτάμι που τρέχει μ' ορμή <br /> <br />Το βιεννέζικο βαλς αντηχούσε <br />ο χορός είχε ανάψει καλά <br />ένας νέος την κόρη κρατούσε <br />και της εμουρμούριζε λόγια τρελά <br />η μαμά στη γωνιά καθισμένη <br />με ρυτίδες και άσπρα μαλλιά <br />το παιδί της εθώρει η καημένη <br />κι' αναλογιζόταν κι' αυτή τα παλιά <br /> <br />Τα καημένα τα νιάτα... <br /> <br />Με αυτό το τραγούδι το πλάνο <br />άλλοι κλαίνε και άλλοι γελούν <br />κι ενώ γύρω τριγύρω στο πιάνο <br />κοπέλες και νέοι τον κόσμο χαλούν <br />μερικοί που τ' ακούν σε μιαν άκρη <br />συγκινούνται και δεν ξέρουν πώς <br />να σφουγγίσουν με τρόπο το δάκρυ <br />που τους αποσπάζει αυτός ο σκοπός <br /> <br />Τα καημένα τα νιάτα...
