Το ζεϊμπέκικο της Ευδοκίας <br /> <br />Πάνω κάτω η ζωή με έχει πια κουράσει <br />τα δακρυσμένα μάτια μου ποιος θα ξεκουράσει <br />αχ μανούλα μου <br />αχ μανούλα μου <br /> <br />Δυο ποτήρια στο τραπέζι κι όμως μόνος πίνω <br />το ένα το τσιγάρο θεέ μου πάνω στο άλλο σβήνω <br />και εχω γράψει με τις στάχτες άδικη πως είναι <br />αφού πίσω παίρνει όσα απλόχερα μας δίνει <br /> <br />Πάνω κάτω η ζωή με έχει πια κουράσει <br />τα δακρυσμένα μάτια μου ποιος θα ξεκουράσει <br />αχ μανούλα μου <br />αχ μανούλα μου <br /> <br />Ψάθινη παλιά καρεκλά είναι η καρδιά μου <br />κάθε κόμπος και ένα δάκρυ για τα βάσανα μου <br />κι όσους λύνει τόσους δένω αχ πανάθεμά με <br />μα όταν πέσει το βραδάκι μόνος μου κοιμάμαι <br /> <br />Πάνω κάτω η ζωή με έχει πια κουράσει <br />τα δακρυσμένα μάτια μου ποιος θα ξεκουράσει <br />αχ μανούλα μου <br />αχ μανούλα μου <br /> <br />Πάνω κάτω η ζωή με έχει πια κουράσει <br />τα δακρυσμένα μάτια μου ποιος θα ξεκουράσει
