Μαραμένα τα γιούλια <br /> <br />Στίχοι: Αττίκ <br />Μουσική: Αττίκ <br /> <br />Εκτελέσεις: <br />1. Kάκια Μένδρη <br />2. Ελίζα Μαρέλι <br />3. Δανάη Στρατηγοπούλου <br />4 .Γιοβάννα <br />5. Μπάμπης Τσέρτος <br />6. Nίνα Λοτσάρη <br /> <br />Χτές αργά με ψυχή φορτωμένη <br />από θλίψη γιά σε περισσή, <br />πήγα μόνος να δω τι απομένει, <br />απ' τον κήπο που πότιζες εσύ. <br /> <br />Την πορτούλα ο κισσός είχε κλείσει, <br />μήπως ξένος κανείς την διαβεί <br />κι είχε ο χρόνος μ' αγκάθια στολίσει, <br />τη βρυσούλα που μένει πιά βουβή. <br /> <br />Μαραμένα τα γιούλια κι οι βιόλες <br />μαραμένα και τα γιασεμιά <br />μαραμένες κι οι ελπίδες μου όλες <br />στης καρδιάς μου τη μαύρη ερημιά. <br /> <br />Στη γωνίτσα που άλλοτ' ανθούσε <br />μέσα στ' άνθη η δική μας χαρά, <br />ενώ ο κήπος τριγύρω πενθούσε, <br />μέσα μ' ένοιωσα τέτοια συμφορά. <br /> <br />Ως το βράδυ μονάχος μιλούσα, <br />σαν να σ' είχα κοντά μου ξανά <br />κι όταν νύχτωσ' εκεί που γυρνούσα, <br />είπα "Να ζει κανείς η να μη ζει"
