انتخابات پارلمانی روز یکشنبه، ۴ اکتبر پرتغال یکی از کم اقبال ترین انتخابات تاریخ این کشور پس از گذر به دموکراسی در سال ۱۹۷۴ میلادی خواهد بود. <br /><br /> گمان می رود در این روز بیش از ۴۰ درصد از جمعیت کمتر از ۱۰ میلیون نفری پرتغال در خانه هایشان خواهند ماند.<br /><br /> یکی از شهروندان مسن پرتغال که بانویی مسن است می گوید:«انتظار هیچ چیز بهتر را ندارم. وضعیت فرقی نخواهد کرد. همه آنها دزد هستند.»<br /><br /> دیگری می گوید: «انتظار وضعیت بهتری را ندارم. همه سر هم کلاه می گذارند. هیچ امیدی و انتظار وضعیتی بهتر در آینده را ندارم.»<br /><br /> این دوره از انتخابات به مثابه رفراندومی برای سیاست های ریاضت اقتصادی دولت پدرو پاسوش کوئلیوی نخست وزیر و همچنین آزمونی برای سوسیالیست ها به رهبری آنتونیو کوستا خواهد بود.<br /><br /> حدود نیم میلیون پرتغالی کشورشان را ترک کرده اند و ظاهراً پرتغالی های مردد، حزبی که مناسب امروز آنان باشد را در عرصه سیاسی کشورشان نمی یابند.<br /><br /> آرای سرگردان و مردد بیش از ۲۰ درصدی در انتخابات پیش روی پارلمانی و تعیین دولت آتی پرتغال نقشی بسزا خواهد داشت.<br /><br /> اقتصاد پرتغال اگرچه با برنامه نجات ۷۸ میلیون یورویی به ورطه ورشکس
