Yaş otuz beş! Yolun yarısı eder. <br />Dante gibi ortasındayız ömrün. <br />Delikanlı çağımızdaki cevher, <br />Yalvarmak, yakarmak nafile bugün, <br /> <br />Gözünün yaşına bakmadan gider. <br />Şakaklarıma kar mı yağdı ne? <br />Benim mi Allah'ım bu çizgili yüz? <br />Ya gözler altındaki mor halkalar? <br /> <br />Neden böyle düşman görünüyorsunuz; <br />Yıllar yılı dost bildiğim aynalar? <br />Zamanla nasıl değişiyor insan! <br />Hangi resmime baksam ben değilim: <br /> <br />Nerde o günler, o şevk, o heyecan? <br />Bu güler yüzlü adam ben değilim <br />Yalandır kaygısız olduğum yalan. <br />Hayal meyal şeylerden ilk aşkımız; <br /> <br />Hatırası bile yabancı gelir. <br />Hayata beraber başladığımız <br />Dostlarla da yollar ayrıldı bir bir; <br />Gittikçe artıyor yalnızlığımız <br /> <br />Gökyüzünün başka rengi de varmış! <br />Geç farkettim taşın sert olduğunu. <br />Su insanı boğar, ateş yakarmış! <br />Her doğan günün bir dert olduğunu, <br /> <br />İnsan bu yaşa gelince anlarmış. <br />Ayva sarı nar kırmızı sonbahar! <br />Her yıl biraz daha benimsediğim. <br />Ne dönüp duruyor havada kuşlar? <br /> <br />Nerden çıktı bu cenaze? Ölen kim? <br />Bu kaçıncı bahçe gördüm tarumar. <br />N'eylesin ölüm herkesin başında. <br />Uyudun uyanamadın olacak <br /> <br />Kim bilir nerde, nasıl, kaç yaşında? <br />Bir namazlık saltanatın olacak. <br />Taht misali o musalla tasında. <br /> <br />Şiir: Cahit Sıtkı Tarancı <br />Yorum: Sacit Onan
