Σαν το διαμάντι το γυαλί μ΄ έχει χαράξει, ήρθα και φεύγω <br /> μ΄ αδειανά τα δυο μου χέρια, θέλει αστέρι μου ατέλειωτα νυχτέρια, να γίνει η κάμπια χρυσαλίδα και μετάξι.......~ <br /> <br />Στίχοι: Άλκης Αλκαίος - Μουσική- Πρώτη Εκτέλεση: Σωκράτης Μάλαμας <br /> <br /> <br />Θαμπώσαν οι ανάσες μας στο τζάμι <br />κι εσύ μιλάς για χρόνια της αρμύρας <br />μπροστά σε αδειανά μπουκάλια μπύρας <br />με βλέμμα καρφωμένο στο ταβάνι <br /> <br />Έξω κυλάει της πόλης το ποτάμι <br />δε μου `πες στα ταξίδια σου τι είδες <br />αν όπως πήγες γύρισες δεν πήγες <br />στου κόσμου το πολύχρωμο χαρμάνι <br /> <br />Δώσε μου την αρμύρα σου και πάρε τη βροχή μου <br />κι άκου τα λόγια που έλεγαν οι μύστες της ερήμου <br />φωτιά γυρεύει η φωτιά και η αγάπη πόνο <br />τον εαυτό σου δε θα βρεις αν δε χαθείς στον κόσμο <br /> <br />Θαμπώσαν οι ανάσες μας το τζάμι <br />κι εσύ μ΄ ένα δαφνόφυλλο στα χείλη <br />πώς θα `σαι πάντα λες σκιά μου φίλη <br />και στρίβεις μ΄ ένα αντίο στο λιμάνι <br /> <br />Έξω κυλάει της πόλης το ποτάμι <br />δε μου `πες στα ταξίδια σου τι είδες <br />αν όπως πήγες γύρισες δεν πήγες <br />στου κόσμου το πολύχρωμο χαρμάνι <br /> <br />Δώσε μου την αρμύρα σου και πάρε τη βροχή μου <br />κι άκου τα λόγια που έλεγαν οι μύστες της ερήμου <br />φωτιά γυρεύει η φωτιά και η αγάπη πόνο <br />τον εαυτό σου δε θα βρεις αν δε χαθείς στον κόσμο
