Annemin bana öğrettiği ilk kelime <br />Allah, şahdamarımdan yakın bana benim içimde <br /> <br />Annem bana gülü şöyle öğretti <br />Gül, Onun, o sonsuz iyilik güneşinin teriydi <br /> <br />Annem gizli gizli ağlardı dilinde Yunus <br />Ağaçlar ağlardı, gök koyulaşırdı, güneş ve ay mahpus <br /> <br />Babamın uzun kış geceleri hazırladığı cenklerde <br />Binmiş gelirdi Ali bir kırata <br /> <br />Ali ve at, gelip kurtarırdı bizi darağacından <br />Asyada, Afrikada, geçmişte gelecekte <br /> <br />Biz o atın tozuna kapanır ağlardık <br />Güneş kaçardı, ay düşerdi, yıldızlar büyürdü <br /> <br />Çocuklarla oynarken paylaşamazdık Ali rolünü <br />Ali güneşin doğduğu yerden battığı yere kadar kahraman <br /> <br />Ali olmaktan bir sedef her çocukta <br /> <br />Babam lambanın ışığında okurdu <br />Kaleler kuşatırdık, bir mümin ölse ağlardık <br />Fetihlerde bayram yapardık <br />İslam bir sevinçti kaplardı içimizi <br /> <br />Peygamberin günümüzde küçük sahabileri biz çocuklardık <br />Bediri, Hayberi, Mekkeyi özlerdik, sabaha kadar uyumazdık <br /> <br />Mekkenin derin kuyulardan iniltisi gelirdi <br /> <br />Kediler mangalın altında uyurdu <br />Biz küllenmiş ekmekler yerdik razı <br />İnanmış adamların övüncüyle <br />Sabırla beklerdik geceleri <br /> <br />Şimdi hiçbirinden eser yok <br />Gitti o geceler o cenk kitapları <br />Dağıldı kalelerin önündeki askerler <br />Çocukluk güzün dökülen yapraklar gibi <br /> <br />Sezai KARAKOÇ
