Bulqiza, qyteti qe ngjan edhe më gri këto dite vjeshte, duket me i lehtësuar pas përfundimit te betejës se gjate mes minatorëve dhe kompanisë ACR. Jeta normale ka rinisur, fëmijët i janë kthyer shkollës, ndërsa kudo ne qytet bie ne sy varfëria. <br />Pas përfundimit te grevës dhe rinisjes se punës, qyteti i është rikthyer normalitetit, por realisht a fshihet gjë pas këtij normaliteti? Baki Bajraktari, minatori qe kryesoi grevën e urisë, rrëfen për "Vizion Plus" se përtej qetësisë, qyteti zien dhe punëtoret po bëhen gati për te vepruar përsëri, jo vetëm për shkak te mospagesës nga ana e kompanisë ACR, por edhe për hakmarrjet e ndryshme qe kjo e fundit po ndërmerr ndaj familjareve te tyre. Banoret nuk pranojnë te flasin para kamerës. Ata kane frike se mund te ndëshkohen jo vetëm nga drejtuesit e firmës, por edhe nga autoritetet lokale. Sipas tyre, familjare dhe te afërm te minatorëve qe ishin ne krye te protestave, janë përballur me largime nga puna, e deri tek gjobat për ata qe kane biznese si dyqane apo lokale. Njerezit neper dritare, lokale etj. Ndonëse ne miniere është rikthyer puna dhe paqja, drejtuesit e ACR nuk lejojnë kamerën te filmoje brenda galerive. Por përreth tyre, gjithçka vijon si me pare. Fëmije dhe te rritur vazhdojnë te kërkojnë mbetje kromi për te nxjerre bukën e përditshme. Miniera është burimi kryesor për jetesën ne qytezën verilindore. Ndaj dhe ne Bulqizë, te gjithë i kane sytë nga funksionimi i galerive, qe për punëtoret e thjeshte nuk sjellin mirëqenie, por garantojnë mbijetesën. <br /> <br />Bulqiza, the city that looks more gray these days fall, seems relieved after the end of the long struggle between miners and company ACR. Normal life has resumed, school children have returned, while elsewhere in town falls in poverty face. <br />After completion of the strike and resumption of work, the city is back to normal, but really a hidden thing behind this normality? Bajraktari Baki, who headed the Mineral hunger strike, confesses to "Vision Plus" that beyond the peace, city workers boiling and getting ready to act again, not only because of nonpayment by the company ACR, but also for various vendettas that the latter is taking on their families. Residents refuse to talk on camera. They fear they may be punished not only by managers of the firm, but also by local authorities. According to them, family and relatives of miners who were in charge of the protests, are facing dismissal, to the penalties for those who have businesses such as shops or local. People around the windows, bars etc.. Although the mine was turned off and peace, ACR leaders do not allow the camera to film inside the galleries. But around them, everything continues as before. Children and adults continue to seek to lay waste to siphon daily bread. Mining is the main source for living in the northeastern town. Therefore, we Bulqizë, all eyes are on the functioning of the galleries, which for ordinary workers do not bring prosperity, but ensure survival.
