Highlight a line or word in the lyrics and click "Annotate". Learn more! <br />Si supieras que an dentro de mi alma <br />Conservo aquel cario que tuve para ti <br />Quien sabe si supieras <br />Que nunca te he olvidado <br />Volviendo a tu pasado <br />Te acordaras de mi. <br /> <br />Los amigos ya no vienen <br />Ni siquiera a visitarme <br />Nadie quiere consolarme <br />En mi afliccin. <br /> <br />Desde el da que te fuiste <br />Siento angustias en mi pecho, <br />Dec percanta: Qu has echo <br />De mi pobre corazn? <br />Al cotorro abandonado. <br /> <br />Ya ni el sol de la maana <br />Asoma por la ventana, <br />Como cuando estabas vos <br />Y aquel perrito compaero. <br /> <br />Que por tu ausencia no coma <br />Al verme solo, el otro da <br />Tambin me dejo. <br /> <br />Si supieras... ... ... ... <br /> <br />H μικρή ιστορία της "Comparsita" <br />Αυτή είναι η μικρή ιστορία ενός θρυλικού μοτίβο που ακούει στο γνωστό όνομα και έχει παιχθεί έχει διασκευασθεί έχει ακουστεί , όσο κανένα άλλο μουσικό μοτίβο σε όλη την μουσική δραστηριότητα όλων των εποχών. <br />Γράφτηκε από τον νεαρό φοιτητή της αρχιτεκτονικής του πανεπιστημίου του Montevideo, Gerardo Matos Rodrigues σε ηλικία 17 ετών ( 1914 ). Πρώτα ακούγεται στο Montevideo και στην ξακουστή καφετέρια "La Giralda" από την ορχήστρα "Roberto Firbo" όπου μετά από πρόσκαιρη επιτυχία ξεχνιέται. <br />Επτά χρόνια αργότερα ο Rodrigues βρίσκεται στο Παρίσι όπου συναντά το ιερό τέρας του Tángo Argentino τον μεγάλο συνθέτη και διευθυντή ορχήστρας Francisco Canaro (El Choclo -- La Milonga), ο οποίος αναστένει την "Comparsita" σαν τεράστια επιτυχία, αυτή που κρατάει μέχρι των ημερών μας και τη μεταφέρουν στα τέσσερα σημεία του ορίζοντα. <br />Και τώρα είναι που αρχίζει ο μεγάλος δικαστικός αγώνας του Rodrigues που κράτησε πάνω από είκοσι χρόνια για να ξαναπάρει πίσω τα δικαιώματα του κομματιού δεδομένου ότι αυτά δικαιώματα τα είχε πουλήσει έναντι πινακίου φακής (20 pesos) σε κάποιον Breyer ιδιοκτήτη κάποιου εκδοτικού οίκου. Το 1942 υπάρχει και μια δικαστική εμπλοκή του δημιουργού με τον Carlos Gardel για την δισκογραφική εκμετάλλευση του κομματιού από τον δεύτερο. Και φθάνουμε στην εποχή που το Tángo αφήνει τον στενό χώρο του μπορντέλο και ξεχύνεται στα μεγάλα σαλόνια και τις ιστορικές καφετέριες.
