Τερης Ιερεμιας - Ντορα Στερη <br />Μισω τη νυχτα <br />Μισω τη νυχτα, <br />μισω το μαυρο αυτο σκοταδι <br />που σαν το φιδι με τυλιγει <br />καθε βραδυ <br /> <br />Μισω τη νυχτα <br />μισω το μαυρο αυτο το χρωμα <br />που γινετ ενα με τις πετρες <br />και το χωμα <br />κι αυτες οι ωρες στο σκοταδι <br />ειναι κρυμμενες,κι ειναι χαμενες <br />κι ειναι χαμενες <br /> <br />Νυχτα ατελειωτη και βασανιστικη <br />σαν μια παραισθηση που ολο <br />μ ανατριχιαζει, <br />αλλαζουμε τα σχηματα <br />κι ολα παραμορφωνονται και ειν <br />ο φοβος μες τη νυχτα που φωλιαζει <br />κι η προσμονη να ξημερωνει <br />με κουραζει. <br /> <br />Μισω τη νυχτα <br />μισω αυτο το φοβερο σκοταδι <br />που μες το συμπαν μαυρο φαινεται <br />σημαδι, <br />θρηνω τις ωρες της ζωης μου <br />τις κλεμμενες, <br />μεσα στη νυχτα πηγαν χαμενες.
