Bu askerler henüz 20’li yaÅŸlarda… Bazıları ilk kez geçtiÄŸimiz Bahar ayında savaÅŸtı.<br /><br /> DaÄŸlık KarabaÄŸ Cumhuriyeti askerleriyle Azerbaycan arasında yeniden baÅŸlayan çatışmalar 30 yıldır süren anlaÅŸmazlığı yeniden alevlendirdi.<br /><br /> Aram Yegoryan, Ermeni Asker: ‘‘Biz kendi yurdumuzu, ailemizi ve burada yaÅŸayanları koruyoruz.’‘<br /><br /> Sovyet Rusya döneminde daha çok Ermenilerin yaÅŸadığı ancak Azerbaycan’a ait bu Güney Kafkas bölgesi, 1991 yılında bağımsızlığını ilan etti.<br /><br /> SavaÅŸ dönemi boyunca 25 bin kiÅŸi hayatını kaybetti ve yaklaşık bir milyon kiÅŸi evlerini terk etti. 1994 yılında Ermeni ordusunun zaferi sonrası ateÅŸkes ilan edildi. O dönemden itibaren iki taraf arası olaylar devam etti.<br /><br /> Bölgenin kuzeyinde bulunan sınır hattı denilen yerde geçtiÄŸimiz Nisan ayında çatışmalar yeniden baÅŸladı. Uzun süren sessizlik yerini silah seslerine bıraktı.<br /><br /> euronews: ‘‘Bu siperlerin dışına çıkmamız yasak. DiÄŸer tarafta sadece 100 metre ötede Azerbaycanlı askerler var. AteÅŸkese raÄŸmen orada gece gündüz nöbet tutuyorlar.’‘<br /><br /> Nisan ayında Ermenistan’dan gelen birçok gönüllü asker sözde DaÄŸlık KarabaÄŸ Ordusu’nu Azerbaycan’dan gelecek her türlü saldırıya karşı koruyacağı teminatını verdi.<br /><br /> Sevak Sardaryan, Kuzey Cephesi Komutanı: ‘‘1994’teki antlaÅŸmadan beri karşı taraf devamlı ateÅŸkesi ihlal ediyor. Nisan ayındaki çatışmayı onlar baÅŸlattı. Aslında tekrar baÅŸlamamaları için hiçbir neden yok. Biz bu saldırılara iyi hazırlandık. DireniÅŸimiz çok daha güçlü olacak.’‘<br /><br /> Cephenin hemen ilerisinde Ermeni Köyü TaliÅŸ bulunuyor. Burası 1990’daki savaÅŸta önemli rol oynamış. GeçtiÄŸimiz Nisan ayındaki savaÅŸta burası da vurulan yerler arasında… Köyde oturanlar tahliye edilmiÅŸ. Anlatılanlara göre evlerinden çıkmayı reddeden 3 kiÅŸi hayatını kaybetmiÅŸ.<br /><br /> Garik bize bu köyde bulunan evini gösteriyor.<br /><br /> Garik Ohanyan, TaliÅŸ Sakini: ‘‘Ä°ÅŸte benim evim… Burayı inÅŸa etmek için 20 yıl uÄŸraÅŸtım. Tam 20 yıl. Burada dokuz kiÅŸi yaşıyorduk.’‘<br /><br /> ‘‘Bakın hiçbir ÅŸey kalmamış. Her ÅŸey yıkılmış. Ne yapacağımı bilmiyorum.’‘<br /><br /> Garik ÅŸimdi komÅŸu köye sığınmış. Annesi, karısı ve beÅŸ çocuÄŸuyla buradaki bir akrabalarında kalıyorlar. YaÅŸam ÅŸartları zor ancak kendi evlerine gitmeye korkuyorlar.<br /><br /> Amalya Ohanyan, Garik’in Annesi: ‘‘Bir çocuÄŸum daha vardı ve savaÅŸta öldü. Bunun için bana emekli maaşı baÄŸladılar. DiÄŸer oÄŸlumun da beÅŸ çocuÄŸu bulunuyor. Åžimdi ne yapacağız bilmiyoruz. Buraya sıkışıp kaldık.’‘<br /><br /> Garik Ohanyan, TaliÅŸ Sakini: ‘‘Bugüne kadar köyden sadece 1992 yılında kaçmıştık. Åžimdi savaşın yeniden çıkacağını düÅŸünüyoruz. Her zaman silah sesleri oluyor. Biz barış yanlısı bir çözüm istiyoruz.’‘<br /><br /> Åžimdi cephenin diÄŸer tarafına, Azerbaycan’a gidiyoruz. Ancak oraya doÄŸrudan gitmek imkansız. DaÄŸlık KarabaÄŸ Bölgesi ile Azerbaycan arası tüm yollar kapatılmış. <br /><br /> Az önce çekim yaptığımız TaliÅŸ Köyü, ÅŸu anda geldiÄŸimiz ve Azerbaycan askerlerinin nöbet tuttuÄŸu Terter Bölgesi’ne sadece 15 kilometre uzaklıkta… Ancak buraya varmak için öncelikle Erivan’a, oradan Gürcistan’a, ardından da Azerbaycan‘ın baÅŸkenti Bakü‘
