DİL-HÛN OLURUM YÂD-I CEMÂLİNLE SENİN BEN <br />Dil-hûn olurum yâd-ı cemâlinle senin ben <br />Çıkmaz gözümün nûru gözün dîdelerimden <br />Yıllarca senin râhına göz nûru dökerken <br />Sildin beni ey mihr-i emel toz gibi gözden <br />Makam: Hüzzâm <br />Beste: Bîmen ŞEN (DERGAZARYAN) <br />Güfte: Mehmet HAFÎD BEY <br /> <br />DÎL-HÛN: Yüreği kanamış olan, pek dertli, içi kan ağlayan mükedder. <br />YÂD: Anma, hatırda tutma, zikretme, hâtıra. <br />CEMÂL: (Cemâlettin) Yüz güzelliği, fertteki güzellik, Allah’ın lûtuf ve ihsân sıfatı. <br />DÎDE’LERİMDEN: Gözlerimden. <br />RÂH (Reh): a) Yol, tarz, b) Şarap, içki, c) Kaygı, keder, zan, sanma. <br />MİHR (Mehr): a) Güneş, b) Muhabbet, şefkat. <br />EMEL: Şiddetli istek, ummak, gãye <br /> <br />Senin güzelliğini hatırladıkça gönlüm kanar. <br />Gözümün nuru gözlerin, gözlerimden çıkmaz. <br />Senin yoluna yıllarca göz nuru dökerken, <br />Beni bir toz gibi gözünden sildiğini unutmam. <br /> <br />(KLASİK TÜRK MÜZİĞİ-2008) <br />Yöneten (Şef): Cemile KARABULUT UNCU
