Μουσική: Γιάννης Πλούταρχος <br />Στίχοι: Ελένη Γιαννατσούλια <br /> <br />Μου έχει μείνει μια εικόνα, το αεράκι στα μαλλιά σου... <br />θερμοκρασία του χειμώνα, στο ανεπίστρεπτο το γεια σου. <br />Μου έχει μείνει το παγκάκι, τα αποτυπώματα στο χιόνι... <br />έτσι είναι μάλλον η αγάπη, αφήνει ίχνη όταν τελειώνει. <br /> <br />Μου έχει μείνει που έχεις φύγει... <br />και ένα παράθυρο το σώμα δεν ανοίγει, <br />να μπει αέρας στη ζωή μου που με πνίγει. <br />Μου έχεις μείνει που έχεις φύγει, <br />που έχουνε μείνει και τα λόγια τα μεγάλα... <br />τα σ’ αγαπώ στη κυλιόμενη την σκάλα, <br />που ανεβαίναμε μαζί. <br />Εσύ πήγες γι’ άλλα, εγώ σε σένα έχω μείνει... <br />μου έχεις μείνει… <br /> <br />Μου έχει μείνει μια εικόνα, οι τρομαγμένοι οι παλμοί μου... <br />σε μια βιτρίνα μια ανεμώνα, που την αντέγραφε η ζωή μου. <br />Και περπατούσες στη βροχή σου και μια πληγή δεν είχες πάθει... <br />η ανορθόγραφη ψυχή σου συνηθισμένη από λάθη. <br /> <br />Μου έχει μείνει που έχεις φύγει... <br />και ένα παράθυρο το σώμα δεν ανοίγει, <br />να μπει αέρας στη ζωή μου που με πνίγει. <br />Μου έχεις μείνει που έχεις φύγει... <br />που έχουνε μείνει και τα λόγια τα μεγάλα... <br />τα σ’ αγαπώ στη κυλιόμενη την σκάλα, <br />που ανεβαίναμε μαζί... <br />εσύ πήγες γι’ άλλα, εγώ σε σένα έχω μείνει... <br />μου έχεις μείνει.
