Για τους κατοίκους του μικρού χωριού Ζοβάνκα στην ανατολική Ουκρανία, η επίσκεψη των εκπροσώπων της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ σημαίνει γενικό προσκλητήριο.<br /><br /> Εγκλωβισμένοι στην πρώτη γραμμή του πυρός από την έναρξη του πολέμου μεταξύ του ουκρανικού στρατού και των φιλορώσων αυτονομιστών, έχουν εναποθέσει όλες τους τις ελπίδες στην διεθνή βοήθεια.<br /><br /> Πέρα από τα είδη πρώτης ανάγκης, η Ύπατη Αρμοστεία προσφέρει στους κατοίκους νομικές συμβουλές και την δυνατότητα να μεταφέρονται με λεωφορείο δυο φορές την εβδομάδα προς προορισμούς που επιθυμούν.<br /><br /> Η πρώτη γραμμή του μετώπου χωρίζει το μικρό χωριό στη μέση.<br /><br /> Για την Ταμάρα Τιμοφέεβα και την οικογένειά της η ζωή εν μέσω διασταυρούμενων πυρών είναι πολύ σκληρή.<br /><br /> «Δεν έχουμε ηλεκτρικό, Μας πυροβολούν. Δεν υπάρχει ούτε κάρβουνο, ούτε ξύλο για να ζεσταθούμε», αναφέρει.<br /><br /> Ο θόρυβος από τις εκρήξεις και τους πυροβολισμούς στοιχειώνει τα όνειρα της εγγονής της.<br /><br /> Η πεντάχρονη Ταμάρα τρέχει να κρυφτεί κάθε φορά που ακούει μια έκρηξη.<br /><br /> Παρότι τυπικά η εκεχειρία παραμένει σε ισχύ, οι ανταλλαγές πυρών στην πρώτη γραμμή είναι καθημερινό φαινόμενο.<br /><br /> Εκτός από τα σπίτια, ο πόλεμος έχει μετατρέψει σε συντρίμμια και τις ζωές των λιγοστών κατοίκων.<br />
