BİR DRAM, BİR HİKAYE. <br />Yeğenim Bayram'ı yanıma alıp, büyütecektim. <br />okutacaktım, evimi, işimi, O'na bırakacaktım. <br />Sözümü dinlemedi. Bizi çekemeyenlerin <br />sözüne uydu. <br />Çünkü ben yalnız idim. Annesi ile aramızda <br />iki yaş vardı. Annemizle <br />babamızın ayrılması sonucu, evin bütün <br />yükü bize kalmıştı. Çocukken çok sıkıntı <br />çekmiştik. Oğlum işime bakmıyordu. Yeğenim <br />bakar diye umut ediyordum. Malesef oda <br />bakmadı. Yarın çok üzüleceğini adım gibi <br />biliyorum ama, iş işten geçmiş olacak. <br />Hem emeklerim, hemde umutlarım suya <br />düştü. <br />İnşallah adam (!) olursun. <br />Yolun açık olsun Bayram'ım.
