Mesa duket, 40 vite punë dhe dedikim nuk kanë mjaftuar për të shprehur gjithë dashurinë e tyre ndaj profesionit, nuk kanë mjaftuar për të shprehur gjithçka tek nxënësit e tyre.<br /><br />Sot edhe pse në pension, mësueset Muhazez Qilimi Kanushi, Ilmjana Bujari vazhdojnë të kenë të njëjtin entuziazëm si ditën e tyre të parë të punës. <br /><br />Në bilancin e tyre të punës, mësuese Muhazez Qilimi Kanushi më 42 vite punë mbi shpatulla dhe Ilmjana Bujari me 39 vite, janë sërish të emocionuara. <br /><br />??Mua më duket sikur ato vite ikën aq shpejt sa u çudita edhe vetë si ikën 42 vite. Unë nga natyra jam njeri aktiv edhe punën e kam parë me shumë pasion. Nëse puna nuk bëhet monotone, ikën edhe vitet dhe ja që u bënë 42 vite sa edhe mua më duket shumë, edhe një lloj çudie??,u shpreh Kanushi.<br /> <br />?Unë mendoj që në një jetë kaq të gjatë të mësimdhënies ka shumë moment kyçe që më kanë bërë mua të jem një mësues i vërtetë. Që vajzë e re kam vajtur rreth 21 vjeç mësuese në Mirditë dhe kam vajtur në një zonë shumë të thellë ku kam parë vuajtjet e njerëzve, kam mësuar nga ata, kam mësuar dhimbja e tyre, nga punët e rënda që bënin, dhe nga pamundësia për të bërë jetën që duhet të bënin dhe prandaj ne si mësues ishim të detyruar të ndihmonin. Kështu që e parë në këtë aspekt kam menduar në rradhë të parë që të formohem vetë personalisht të formojë qënien e të qenurit mësues?, u shpreh Bujari.
