İSTANBUL AĞLIYOR <br />Trende biletsiz sevdâlar vardı <br />Vagonlar kaçaklara göz yumarlardı <br />Aksada yüreklere kar pınarları <br />Sevdanın arkası var ardı bahardı <br /> <br />İstanbul ağlıyor sen ağlıyorsun <br />Hadi git git artık [sevdiğin bekliyor] ne duruyorsun <br />Yolcular hep kaçak bizse tutuklu <br />Gözler ağlıyor tutkulu çocuksu <br /> <br />Yıldız avlarım göğün mavisinde <br />Her dem bakışlarını gözlerinin deryasında <br />Pusu duran ellerimi sana tuzaklarım <br />Her tetik düşürdüğünde gözlerin ölüme az kalır <br />Yalnız gördü ya gelir bende kalır yalnızlık uzar geceler <br />İstanbul’a yağmur yağar karla karışık <br />Karı ayıklar yağmur kokularını alırım koynuma <br />Ot koyarım göz ucuma anlarım yine yangın yine hasret <br />Yıkanan istanbul’dan düşen payıma <br />Bi de yüzünün giderken ki ıslaklığı <br /> <br />Gül damlası düşmüş ateş yurduydu <br />Dağlara dil uzatan narlı kuyuydu <br />Yağsada gönüllere gam geceleri <br />Ceren yarasında aşk [dert] büyütürdü <br /> <br />İstanbul ağlıyor ben ağlıyorum <br />Hadi kalk gel artık dayanamıyorum <br />Yolcular geldiler sen yoksun içinde <br />Yüreğim can veriyor acılar içinde. <br />Söz: Tunay BOZYİĞİT <br /> <br />(ANADOLU’NUN SESİ-SAMSUN / YAKAKENT-2008)
