Të gjithë eshtrat e ish të burgosurve politikë që vdiqën në burgun kala të Gjirokastrës janë zhdukur në periudhën kur u ndërtua lagjja e re e qytetit e quajtur ndryshe ?18 shtatori?. E gjithë ajo hapësirë ka qenë e mbushur me varre anonimë të burgosurish, kundërshtarë të regjimit të Enver Hoxhës. <br /><br />Hasije Izeti, nga Konispoli, sot 84 vjeç dëshmon sonte në emisionin ?Dosja K?, në Report Tv, historinë e dhimbshme të zhdukjes së babait të saj, të cilin nuk e panë më kurrë që pas ditës së arrestimit në vitin 1946. <br /><br />Vëllai gjeti një nga varrmihësit dhe e pyeti ku mund ti gjenim eshtrat e babait. Ai i tregoi se kur shkonin për të marrë trupat e të burgosurve të vdekur, punonjësit e burgut i nxirrnin trupat nga morgu, i thyenin në mes, në dysh, me lopatë, i fusnin nëpër thasë plastmasi të zinj dhe pastaj ua jepnin punonjësve të varrezave. Urdhri ishte që ku të gjenin një tokë të butë, të hapnin një gropë dhe t?i fusnin.<br /><br />Hasije Izeti<br />Në emisionin Dosja K, Hasija sjell edhe dëshmi të tjera të vyera për persekutimin e familjes së saj por edhe atmosferën e rëndë të survejimit gjatë gjithë viteve të diktaturës në Konispol, një prej pikave më të nxehta kufitare, ku Sigurimi i shtetit vigjëlonte natë e ditë. <br /><br /> Do të vinte një komision anglez nga Greqia në Shqipëri. Në fakt erdhi. Nënën time e mori Gjolek Alia që ta internonte para 2-3 ditëve të ardhjes së komisionit. Kishin frikë se nëna mund tu jepte atyre ndonjë letër apo informacion. E mori në mes të natës nënën dhe e çoi në Delvinë. Ne ulëritëm aq shumë sa u ngrit e gjithë lagjja në këmbë. Mbetëm vetëm, pa nënën e pa babanë. Pastaj erdhi tezja ime, për të qëndruar me ne.
