Nëse "Njerëzit mendojnë se burgu është një hapësirë e vogël, pa dritare, që hapet vetëm në një orë të caktuar", Saimir Gongo me anë të "Pengut" që ngjiti në skenën e ArTurbinës në kuadër të Festivalit Mbarëkombëtar të Teatrove, vë publikun përballë një tjetër burgu, që ngacmon ndjenjat dhe psikologjinë e shumëkujt.<br /><br />Me Neritan Liçaj në rolin e Justinianit, dhe nëpërmjet një loje që e surprizon publikun atëherë kur nuk e pret Gongo arrin të bëjë të reflektojë "të burgosurit" e një jete dhe të një pune që nuk është ajo që duan, si dhe ata që krijojnë pengesa pasi siç dramaturgu e shpreh "bota është një burg i madh ku në të gjithë burgosim njëri-tjetrin". <br /><br />Një dramë ndryshe që bëhet "shuplakë" edhe për ata që bëhen pengesë për njerëzit me ëndrra dhe talente, për ata që i fitojnë gjërat lehtë duke u kujtuar se "bota rrotullohet" dhe, sistemet që ngre, ato që ua bën të tjerëve mund të bëhen gracka jote.<br /><br />Saimir Gongo nëpërmjet interpretimit të Liçajt vë në dukje edhe pjesën humane të një njeriu që pavarësisht detyrimeve ndaj familjes, dashurisë për së birin nuk harron se ç?është e drejtë.<br /><br />Dëshira për të bërë të lumtur të birin e bën protagonistin, "peng" të një loje që për të do të jetë fatale. Një lojë që me zhvillimin e ngjarjeve shndërron personazhet, dhe ndodh ajo që asnjë nuk e pret.<br /><br />Një dramë ku të gjithë në një mënyrë ose në një tjetër janë peng i asaj që bëjnë. "Pengu" solli në skenë dhe Kastriot Shehun, Amos Zaharinë, si dhe Olta Gixharin, të cilët ishin të gjithë "të burgosur", çka u reflektua edhe në kostumografin e tyre.
